Archiwum z dnia: 25 lipca 2023

25.07.2023, wtorek , św. Jakuba, apostoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia św. Jana 15,16 (śpiew przed Ewangelią)

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

•  Każdą /każdego z nas Pan Bóg „wybrał [już] przed założeniem świata” (zob.: Ef 1, 3 – 14). Czy tego chcę, czy nie, to dzięki Jego przeogromnej Miłości jestem i funkcjonuję. Ta Miłość pragnie mojego i twojego szczęścia. Zaprasza ciebie i mnie do zaakceptowania Jej i do współpracy. Chce, abym Jego Dobrą Nowinę, którą przyniósł Syn Boży, potrafiła przyjąć i wcielać w życie. Oferuje mi Siebie i … całą wieczność. To czy przyjmę ofertę zależy od mojej chęci przyjęcia jej, od moich codziennych wyborów między dobrem i złem, między Bogiem a szatanem. Czy jestem wdzięczna za ten dar? Czy staram się sprostać wybraństwu? Jak do tego podchodzę? Czy pracuję nad sobą i walczę o niebo każdego dnia? Jakim jestem człowiekiem? Dokąd zmierzam?
• Jednym z pierwszych wybranych przez Chrystusa był Jakub Większy – syn Zebedeusza i Salome, brat Jana Ewangelisty, patron dnia dzisiejszego, szczególnie czczony w Santiago de Compostela, gdzie znajdują się prawdopodobnie jego doczesne szczątki. Ten silny, prosty rybak, nieco impulsywny i wyrachowany, przyniósł owoc wybraństwa. Towarzyszył Jezusowi jako uprzywilejowany uczeń. Był świadkiem wielu wydarzeń i potrafił stawiać czoła licznym trudnościom. Zrozumiał, że bycie przy Jezusie tu, na ziemi, to nie chwała i splendor ale udział w Jego losie (zob.: Ewangelia dnia). Napełniony mocą Ducha Świętego był w stanie świadczyć o zmartwychwstaniu swego Pana. „Jako pierwszy z apostołów przelał krew za Chrystusa” (zob.: kolekta na wejście).
•  „Dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne” (zob.: Rz 11, 29). Czy potrafię im sprostać? Czy umiem z godnością dziecka Bożego je przyjąć? Bóg każdego dnia ponawia swój wybór i pozwala, abym Go poznała i stawała się podobna Jemu. Pragnie, abym Go miłowała i była wierna Słowu. Wyznacza mi drogę, która nieraz mnie zaskakuje, do której po ludzku nie dorastam. Wiem jednak, że tylko On może poprowadzić do celu. Tylko dzięki Niemu jest prawdziwe owocowanie. Tylko posłuszeństwo Jemu pozwala Mu na wybranie mnie do konkretnych zadań. Trwając w miłości Boga otrzymuję siły do tego, by podążać za Nim i nie oddalać się od Niego. Na ile potrafię odpowiedzieć na stawiane mi wezwanie? Na ile otworzę swoje serce, by zaowocować z Nim i w Nim?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie za to, że mnie wybrałeś, i za to, że z miłością uczysz mnie jak owocować, dając przykład.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?