CHODZIĆ W DUCHU ŚW. TO BYĆ MIESZKANIEM BOGA
31.07.2023, poniedziałek , Św. Ignacego z Loyoli, prezbitera
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według Św. Mateusza 13, 31-35
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach». Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło». To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Dobrze pamiętam znaną, pielgrzymkową pieśń: „Gdyby wiara Twa była wielka jak gorczycy ziarno, te słowa mówi Ci Pan. I z taką wiarą rzekłbyś do góry: przesuń się. A góra posłusznie przesunie się… W Imię Jezusa przesunie się…” Wielkość naszej wiary nigdy nie zatrzymuje Jego łaski i działania w świecie. Uff. Co za ulga. Nie muszę mieć wiary ogromnej jak góra. Wystarczy mi taka wielkości ziarenka maku. I wtedy Bóg może działać. Też przeze mnie i przez Ciebie. Jak? Choćby przez życzliwość, uśmiech, dobre słowo, modlitwę, czy czasem samą obecność. Jeśli Bóg w nas mieszka, wszędzie gdzie idziemy, On idzie w nas.
- Wyobraź to sobie dzisiaj. Jesteś ambasadorem Boga na ziemi, Jego mieszkaniem, On żyje w Tobie i przez modlitwę i sakramenty codziennie na nowo się Nim napełniasz. Wszędzie gdzie idziesz – On idzie, kogo dotykasz – On dotyka, do kogo mówisz – On mówi przez Twoje usta…
- „Staje się jak drzewo, w którego gałęziach ptaki budują swe gniazda.” (NPD, Mt 13, 32). Wyobraź sobie, że jesteś drzewem, na które przylatują ptaki i czują się bezpiecznie, budują gniazda, jesteś dla nich domem… Mamy być takimi drzewami, miejscami bezpieczeństwa dla innych ludzi. By mogli odpocząć w naszej/Jego obecności, mogli czuć się bezpiecznie wiedząc, że ich kochamy, a nie osądzamy i oceniamy. Bo Królestwo Boże jest tam, gdzie jest miłość, pokój, prawda… Bo Królestwo Boże zaczyna się w naszych sercach. I w samotności, na modlitwie i rozmowie z Bogiem, podejmujemy decyzję, że będziemy kochać, przebaczać, dawać, być wdzięczni, ufać, po to, by On mógł przez nas działać w świecie.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Przymnóż mi wiary Panie. Bym każdego dnia umiała kochać coraz bardziej. Pozwól mi być drzewem, które jest domem dla innych, miejscem Twojej obecności, gdzie inni mogą czuć się bezpiecznie. I daj mi proszę nigdy nie zapominać, że wszystko jest łaską…
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?