Archiwum z dnia: 12 października 2023

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ WYTWAŁYM W MODLITWIE

12.10.2023, czwartek , Bł. Jana Beyzyma, prezbitera

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 11,5-13

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.
I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • W Palestynie czasów Jezusa często podróżowano nocą ze względów na upały a gościnność była obowiązkiem i punktem honoru dla gospodarza, a nawet całej wioski. Co do chleba, to kobiety piekły go rankiem, tak aby starczyło go na cały dzień. Tylko naprawdę zamożni mogli pozwolić sobie aby chleb został na drugi dzień.
  • W przypowieści mężczyzna idzie do przyjaciela, aby poprosić o chleb i wie, że on go ma.  Budzi swojego przyjaciela, ponieważ chce nakarmić podróżnego najlepiej jak u mnie. Chce mu ofiarować chleb, choć sam go nie posiada. Patrząc z tej perspektywy zrozumiałem, że modląc się idę do Tego, który ma wszystko. Tylko on mi może ofiarować to, czym mogę obdzielić innego. Moja modlitwa to budowanie przyjaźni z Bogiem, poznawanie Go po to, bym nie obawiał się brać jego darów aby dawać innym.
  • Drugi mężczyzna to wędrowiec. Przybywa niezapowiedziany w ciemną noc i potrzebuje pomocy. Pan Jezus chce mi powiedzieć, że w każdej chwili powinienem być gotowy, aby przyjąć drugiego człowieka. Nie zawsze będą do tego odpowiednie warunki, tak jak w przypowieści. Nie zawsze też będę przygotowany na to spotkanie, rozmowę, prośbę o pomoc (wypowiedzianą lub okazywaną milczeniem). Jednak Pan Jezus pokazuje, że jeśli będę z Nim w bliskiej przyjaźni, to nawet przy niespodziewanym spotkaniu, będę mógł wziąć JEGO i dać potrzebującemu.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu pragnę by moja modlitwa była czasem, gdy poznaję Cię jeszcze lepiej. Otwórz moje oczy na potrzebujących, którzy znajdują się w „mroku i podróży”, bym potrafić im dać Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?