Archiwum z dnia: 14 lutego 2024

14.02.2024, środa , Środa Popielcowa, Św. Cyryla i Metodego Patronów Europy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 6, 1 – 6. 16 – 18

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Na samym początku Wielkiego Postu Pan Jezus kieruje do nas następujące słowa: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie”. Czy zechcemy wziąć je sobie do serca i zastosować w najbliższym czasie, a potem już do nich się przyzwyczaić i wcielać je w życie? Na czym tak bardzo dzisiaj zależy Jezusowi? Czy potrafię to dostrzec? Gdy widzę znak ostrzegawczy przechodząc przez ulicę, jadąc samochodem, wchodząc do lasu, na basen, to jestem zobowiązana go respektować. Inaczej może dojść do kolizji, niebezpieczeństwa, zagrożenia życia. Widząc ostrzeżenie myślę zazwyczaj o sobie, o innych – o naszym dobru. Jezus kieruje dzisiaj mój wzrok i słuch na „Ojca, który jest w niebie”. To ze względu na Jego miłość względem mnie i obiecaną mi przez Niego nagrodę (życie wieczne) mam być w porządku, to do Jego wymogów mam się w życiu ziemskim dostosować i ustrzec się przed złem. Jak to zrobić? Na co położyć nacisk?
• 40 dni Wielkiego Postu to okazja do pogłębionej modlitwy, spełniania dzieł miłosierdzia (jałmużna), wyrzeczenia i pracy nad sobą dla opanowania własnych słabości (post). To możliwość zwrócenia większej uwagi na Boga, drugiego człowieka, ale również na samego siebie. Do tego zachęca mnie dzisiaj Jezus, ucząc właściwego podejścia do czynów miłości bliźniego, modlitwy, postu. Tłumaczy mi co, jak i w jakiej kolejności mam czynić, aby Ojciec, „który jest w ukryciu” stał się dla mnie Ojcem bliskim memu sercu, z którym mogę wejść w osobową relację. To On ma być w centrum moich czynności, na Niego mam kierować mój wzrok i słuch poprzez pracę dla drugiego człowieka, modlitwę i pracę nad sobą i dla siebie. To z Nim mam przeżywać każdą wyżej wymienioną czynność i ku Jego chwale, zawierzając się Jemu całkowicie i bez zastrzeżeń.
• Zapytaj Trójjedynego Boga czego od ciebie oczekuje w tym Wielkim Poście. Porozmawiaj z Nim otwarcie o swojej codzienności. Posłuchaj co ma ci do powiedzenia. Schyl głowę, daj ją posypać dzisiaj popiołem, zechciej uczestniczyć w nabożeństwach pasyjnych, z większą gorliwością rozważaj Słowo, które Bóg do ciebie kieruje podczas Eucharystii, przemień serce, stań w prawdzie o sobie. Otwórz się na Niego i zechciej z Nim współpracować. On ci pomoże iść we właściwym kierunku. On uleczy to, co chore i uzdolni cię do tego, byś mógł w pełni podobać się Jemu, „który widzi w ukryciu” i wszystko wie. Z pewnością „odda tobie” to co najcenniejsze – zbawienie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha” (Ps 51, 12), abym mogła przeżyć ten Wielki Post w bliskiej relacji z Tobą i w całowitym zawierzeniu Ci swojego życia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?