NAWRACAĆ SIĘ TO CODZIENNIE Z BOGIEM POZNAWAĆ SWOJE SERCE
18.02.2024, niedziela
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 1, 12-15
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Co roku w 1 niedzielę Wielkiego Postu czytana jest Ewangelia o kuszeniu Jezusa na pustyni. Dlaczego? Bo pomaga nam nie tylko poznawać siebie, ale też pokazuje, jak zły duch poprzez pokusy, próbuje odciągnąć człowieka od dobra i tożsamości dziecka Bożego. W Wielkim Poście przede wszystkim więc chodzi o to, by kolejny raz dać sobie szansę na bliższą relację z Bogiem. By, tak Jezus na pustyni, potrafić odpowiedzieć Słowem Bożym na wszystkie pokusy złego. Przeczytaj dzisiaj może opisy kuszenia Chrystusa w innych Ewangeliach i posiedź z tym Słowem z Panem. Zapytaj Go, co chciałby Ci szczególnie pokazać.
- Wielki Post to także postanowienia. Może warto w tym roku pomyśleć, by zamiast odmawiać sobie słodyczy, spędzić z Bogiem więcej czasu: na modlitwie, medytacji, adoracji, czytając Słowo, czy chodząc na Mszę Św. poza niedzielą? Taka „strata czasu” dla Boga, to najlepsza inwestycja. Inwestycja w życie wieczne.
- „Aniołowie zaś Mu służyli”. Św. Josemaría Escrivá pisał: „Wielki Post jest czasem mocy i radości: powinniśmy nabrać otuchy, ponieważ nie zabraknie nam łaski Pana, gdyż Bóg będzie u naszego boku i pośle swoich Aniołów, aby towarzyszyli nam w tej wędrówce, aby byli roztropnymi doradcami na naszej drodze, aby współpracowali z nami we wszystkich naszych poczynaniach”. Pozwólmy w tym Wielkim Poście prowadzić się Aniołom, słuchajmy natchnień Ducha Św. i bądźmy otwarci na poruszenia, pamiętając, że „nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.” (Mt 4,4)
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, proszę Cię, by ten Wielki Post był czasem prawdziwej przemiany mojego serca. Bym nie pragnęła niczego poza Tobą. By był to czas mocy i radości. Amen.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?