Archiwum z dnia: 21 lutego 2024

21.02.2024, środa , Św. Piotra Damiana, biskupa i doktora Kościoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 11,29-32

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Przewrotność, kłamstwo, fałsz, to cechy ludzi nie tylko za czasów Jezusa. Dzisiaj, przy nieograniczonym dostępie do mass mediów, manipulowanie odbywa się na niewyobrażalną skalę. Gdyby dzisiaj znaleźli się w tłumie otaczającym Jezusa, czy te słowa byłyby skierowane również do mnie? Czy jestem uczciwy, prawdomówny, czy może dopuszczam „niewinne” kręcenie, drobne „kłamstewka”? A może wielki post jest dobrym czasem na stawanie się kryształowo czystym?
• Każde pokolenie ludzi oczekuje znaków od Boga. Ale często oczekiwania te związane są z chęcią doświadczenia czegoś nadzwyczajnego, czy szczególnej interwencji Boga w swojej sprawie, najlepiej według własnego pomysłu. Niejednokrotnie nie mają one nic wspólnego z wiarą. A Bóg jest obecny w naszym życiu stale. Mimo, że nie chcemy lub nie potrafimy Go dostrzec, On jest i działa z mocą. Znakami Jego obecności są sytuacje (tzw. zbiegi przypadków), osoby pojawiające się na różnych etapach naszego życia, tylko czy jesteśmy na tyle wrażliwi, by je odczytywać?
• Znak Jonasza, który po trzech dniach został uwolniony z wnętrza ryby (Jon 2,1-11), był zapowiedzią męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Większego znaku niż ten nie będzie. W jaki sposób Bóg mógłby jeszcze mocniej okazać swoją miłość do człowieka, by ten mógł być zbawiony, niż poświęcając własnego Syna? Co miałby jeszcze zrobić, by skłonić nas do zmiany życia, do wiary? Jeśli to do nas nie przemawia, to nic nie zmieni naszego serca.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, bym się nie stał podobny do tych, co schodzą do grobu. Spraw, bym rychło doznał Twojej łaski, bo w Tobie pokładam nadzieję. Oznajmij, jaką drogą mam kroczyć” (Ps 143,7-8).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?