Archiwum z dnia: 28 lutego 2024

28.02.2024, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 31, 5-6. 14. 15-16

Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim miłosierdziu.
Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, *
bo Ty jesteś moją ucieczką.
W ręce Twoje powierzam ducha mego, *
Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.
Słyszałem bowiem, jak wielu szeptało: *
«Trwoga jest dokoła!»
Przeciw mnie się gromadzą, *
zamierzając odebrać mi życie.
Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, *
i mówię: «Ty jesteś moim Bogiem».
W Twoim ręku są moje losy, *
wyrwij mnie z rąk wrogów i prześladowców.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czy przypominasz sobie o Bogu tylko w czasie cierpień i trudów, czy też jesteś Mu wierny i trwasz przy Nim jak skała? Ufasz, że potrafi wybawić z każdego utrapienia, bo jest miłosierny? Autor dzisiejszego Psalmu doznał jakiejś krzywdy; z ufnością więc modli się do Boga i prosi Go o pomoc, mówiąc: „pokładam ufność w Tobie, Panie, (…) Ty jesteś moim Bogiem (…) moją ucieczką (…) w Twoim ręku są moje losy”. Czy potrafisz z taką ufnością i determinacją zwrócić się do Boga Ojca, powierzając Mu siebie, swój los, a może los najbliższych, czy też wrogów? ON JEST – zawsze obok ciebie; interesuje się twoimi sprawami, przeżyciami, twoją codziennością; rozumie, daje wskazówki, pociesza; nigdy nie zawodzi, nie opuszcza; spieszy na pomoc i zbawia. Działa w tych, którzy Mu ufają. Czy wierzysz w to?
• Słowami dzisiejszego Psalmu modlił się Jezus na Krzyżu, w ostatnich momentach swojego ziemskiego życia, mówiąc do Boga Ojca: „W Twoje ręce powierzam ducha mojego” (zob.: Łk 23, 46). Zanim odszedł z tego świata, doznał wcześniej w swym człowieczym jestestwie opuszczenia, które ustąpiło miejsca synowskiemu oddaniu w ramionach Ojca. Z tych ramion wyszedł i do tych ramion wrócił. Oddał życie z miłości; a była to miłość najwyższego stopnia i najwyższej jakości. Powierzając swoje ludzkie i boskie życie Najwyższemu, obdarował jednocześnie mnie i ciebie swoim życiem, i życiem Ojca, z którym stanowi jedno (zob.: J 10, 30). Oto Człowiek; oto sam Bóg; „w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (zob.: Dz 17, 28). W Nim upatrujemy odkupienia, wierni, że „wybawi nas w swoim miłosierdziu”.
• Jezus – Bóg – Człowiek, w jednej osobie, uczy nas synowskiej relacji z Ojcem i przypomina, że Ten Ojciec jest Bogiem, w którego ręce należy powierzyć siebie na całą wieczność. Uczy jak się zwracać do Ojca, który jest łaskawy i pełen miłosierdzia. Uczy zaufania i nadziei w to, że każde ciężkie doświadczenie, każdy nawet błahy problem, który nas dotyka, należy powierzyć właśnie Bogu i w Jego ręce złożyć. Te Ręce nas przecież stworzyły; One „czuwają łaskawie nad wszystkimi, którzy się do Niego zwracają” (zob.: Ezd 8, 22). Z Nich nie wypadniemy nigdy. Czy idąc w ślady Jezusa potrafisz prowadzić dialog miłości z Tym, który sam Jest Miłością? Czy potrafisz „wtulić się” w Jego bezpieczne Ojcowskie ramiona, pełne miłości i łaski? Gdy oparcie się tylko na Nim sprawia ci trudność, porozmawiaj z Nim dzisiaj o tym, modląc się słowami Psalmu 31.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże, mój Ojcze, w Twoje ręce się wtulam z czułością, powierzając Ci siebie, moje sprawy, pragnienia i wszystko co mnie stanowi. Ufam, że nie opuścisz mnie w żadnym moim doświadczeniu i zajmiesz się wszystkim.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?