Archiwum z dnia: 15 czerwca 2024

15.06.2024, sobota , Bł. Jolanty, zakonnicy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 Księga Królewska 19, 19-21

Eliasz zszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz.
Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą».
On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co ci to uczyniłem?»
Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył je na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie zabrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg wyznacza następcę po proroku Eliaszu – Elizeusza. (por. 1Krl 19, 16). Sam Eliasz ma go odnaleźć i namaścić na proroka. Kim jest Elizeusz? Początkowo prorok Elizeusz zajmował się uprawą roli – tak jak jego ojciec Szafat w Abel-Mecholi (1 Krl 19, 16-21). Spotkanie z Eliaszem odmieniło życie Elizeusza. Często nasze życie zmienia się, gdy spotykamy określonych ludzi w naszym życiu i odpowiemy na ich zaproszenie do współpracy. Bóg zaprasza nas do wdzięczności za tych ludzi. Jest to wdzięczność za trud, poświęcony czas, a może przymuszenie do konkretnego wysiłku, aby wzrastać i pójść do przodu. Jakich ludzi spotkałeś na swojej drodze, którzy doprowadzali cię do koniecznych zmian? Czy wyrażałeś im swoją wdzięczność przez proste gesty pamięci i miłości?
• Elizeusz z syna bogatego właściciela ziemskiego stał się uczniem proroka. Scena powołania jest związana z symbolicznym gestem Eliasza, który zarzucił swój płaszcz na ramiona Elizeusza. Elizeusz nie wahał się pójść za Eliaszem. Zdecydowany na ten krok, poprosił proroka, aby ten pozwolił mu pożegnać się z rodzicami. To pokazuje, że Elizeusz od razu przyjął postawę sługi. Za zgodą Eliasza udał się do rodzinnego domu, gdzie nie tylko pożegnał się z ojcem i matką, lecz także złożył ofiarę Bogu. Każdy chrześcijanin jest wezwany do posługi prorockiej ze względu na wiarę w Jezusa Chrystusa. Jest to powołanie, które otrzymuje na chrzcie świętym.
• Istotą tego powołania jest świadectwo o tym kim dla ciebie jest Jezus – poprzez słowo, gesty, postawę, działania. Będziesz na tyle prorokiem, na ile będziesz posiadał głębokie relacje z Jezusem. Prorok musi być najpierw świadkiem żywej i realnej obecności Boga w swoim własnym życiu. Prorok potrzebuje ciągle poznawać Boga żywego, aby wiedział komu służy i co ma głosić. Jak głębokie są twoje relacje z Bogiem żywym – w skali od 0 do 10 co wybierzesz? Ile czasu poświęcasz na przebywanie z Panem, przy Jego słowie, które buduje w tobie postawę proroka?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Eliasz zszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej.
MAŁE PACIORKI: Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?