CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM BEZ KOMPROMISÓW
01.07.2024, poniedziałek , Św. Ottona, biskupa
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Mateusza 8,18-22
Gdy Jezus zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. Wtem przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz. Jezus mu odpowiedział: Lisy mają nory i ptaki powietrzne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć. Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca! Lecz Jezus mu odpowiedział: Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca! Ta prośba „pozwól mi” brzmi, jakby Jezus czegoś zakazywał swoim słuchaczom. Ten uczeń wyczuwał intuicyjnie, że tu oto jest coś nowego, coś zupełnie nowej jakości, co zaprasza do nowego stylu życia i przede wszystkim myślenia. Mimo to nie decyduje się na radykalizm, lecz chce wrócić do domu i pogrzebać ojca. Żałoba po rodzicach trwa w judaizmie rok, podczas którego syna/córkę obowiązują różne zakazy. Uczeń chowający ojca najprawdopodobniej nie wróciłby po pogrzebie do Jezusa, zablokowany rytuałami. Czy mógł o tym nie wiedzieć?
- Lecz Jezus mu odpowiedział: Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych! Chrystus wie, że odejście na pogrzeb może się skończyć dla tego ucznia zerwaniem więzi z Nim i utratą wspólnych doświadczeń. Wystawia ucznia na próbę – nie przyjść na pogrzeb własnego ojca to bardzo trudna decyzja. Nie jest umarłym ten, kto zakończył życie – ale ten, kto nie zna miłości Boga objawionej w Chrystusie. I w życiu, i w śmierci należymy do Pana (Rz 14,8) – Jezus zachęca, by mocniej uświadomić sobie naszą przynależność do Niego niezależną od okoliczności, trudności, przeciwności. Każdy z nas ma potrzebę przynależności – to nam daje poczucie bezpieczeństwa – i na tę potrzebę odpowiadają nasze rodziny, przyjaciele, wspólnoty… ale przede wszystkim PAN, do którego przynależymy w głębinach serca nieodkrywalnych przed ludzkimi osądami.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie mój, należę do Ciebie i wszystko co moje, jest Twoje.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
