Archiwum z dnia: 4 lipca 2024

04.07.2024, czwartek , Św. Elżbiety Portugalskiej

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 9,1-8

Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje grzechy. Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni. A Jezus, znając ich myśli, rzekł: Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań i chodź! Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus widząc wiarę tych, którzy przynieśli chorego postanawia mu pomóc. Tym razem nie wiara chorego jest podstawą uzdrowienia a wiara tych, którzy go przynieśli. Jak wyraża się prawdziwa wiara w Boga? Po czym poznać osobę wierzącą? Czy prawdziwa wiara wyraża się w posiadanej wiedzy religijnej, ilości odmawianych modlitw, czy liczby mszy, w których wziąłeś udział? Prawdziwa wiara bazuje na codziennym życiu, w którym uwidacznia się miłość. Ten, kto wierzy kocha ludzi. Ci, którzy przynieśli paralityka bardzo chcieli jego dobra skoro podjęli się fizycznego trudu przyniesienia go. Być może paralityk na to nie zasługiwał skoro miał grzeszne serce. Miłość najbliższych doprowadziła do uzdrowienia chorego. „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40).

• „Odpuszczają Ci się twoje grzechy.” Przed uzdrowieniem fizycznym Jezus odpuszcza grzechy. Czy chory poczuł wdzięczność? Czy na to czekał? Czy jednak był zawiedziony, bo czekał na uzdrowienie fizyczne? Po chwili Jezus uzdrowił go również fizycznie. Czy uzdrowienie fizyczne bez uzdrowienia i przemiany ducha człowieka jest dla uzdrawianego dobre? Na pewno ułatwi mu życie na pewien czas. Jednak bez zmiany myślenia i wdzięczności serca wszystko będzie takie samo jakie było przed chorobą. Jak odnajdujesz się w swojej chorobie, w cierpieniu? Czy mimo ograniczeń jakie daje choroba, traktujesz ją również jako czas i przestrzeń do spojrzenia w swoje serce, w swoje relacje z ludźmi, w swoją miłość do siebie i do najbliższych?
• „Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach?” W naszych sercach rodzą się myśli, ale my nie jesteśmy naszymi myślami. Myśli, które rodzą się w nas mogą być konsekwencją naszego myślenia na jakiś temat, ale mogą pojawiać się też same. Bardzo często określone myśli przychodzą wraz z pojawiającymi się w nas emocjami. Z myśli, które pojawiają się w nas, wybieramy te, za którymi pójdziemy a niektóre pominiemy. Pojawianie się myśli jest moralnie obojętne, ale myśli mogą prowadzić do dobra jak i zła. Czy jesteś świadomy myśli, które pojawiają się w Twoim sercu i do czego Cię prowadzą? Czy po doświadczeniach życiowych potrafisz zweryfikować swoje podążanie za myślami, które odrzucają i ranią twoją miłość do siebie i do najbliższych?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę mą całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to dałeś, Tobie to, Panie oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość twą i łaskę, albowiem to mi wystarczy.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?