CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM OTWIERAJĄC SERCE PRZED PANEM
08.07.2024, poniedziałek , św. Jana z Dukli, prezbitera
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Księga Ozeasza 2,16.17b-18.21-22
To mówi Pan: Chcę przynęcić niewierną oblubienicę, na pustynię ją wyprowadzić i mówić do jej serca i będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. I stanie się w owym dniu – wyrocznia Pana – że nazwie Mnie: Mąż mój, a już nie powie: Mój Baal. I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Pan Bóg nie gniewa się na niewierność, ale pragnie ją uleczyć. Bardzo to do mnie dziś przemawia w kontekście mojego rodzeństwa, które odeszło od Kościoła. Boli mnie to, nie jest mi obojętne, a jednocześnie czuję bezradność. To pragnienie Boga, by uleczyć bliskich mojemu sercu ludzi, nie tylko objawia mi Go na nowo, ale koi moje serce.
- Idąc za skojarzeniem ze słowem „pragnę” dochodzimy pod krzyż Jezusa, na którym On zawołał to samo. Dziękuję Panie, że zrobiłeś to dla mnie. Oddałeś życie, bym mogła czerpać z Twojej nieskończonej miłości. Przyjąłeś mój grzech na siebie, abym mogła uwalniać się od grzechu i być zachętą dla innych. Dziękuję za Twoją ofiarę, za Twoją miłość, za Twoją decyzję by wykonać wolę Ojca, choć przecież tak wiele Cię to kosztowało. Czy ja też podejmuję decyzję, by wykonać wolę Ojca, gdy wiem, że to będzie kosztowało?
- Przyzywaj mnie Panie, mów do mego serca, ucz mnie uległości, pozwól mi się poznać.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, ufam Tobie.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?