CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM I SŁUCHAĆ JEGO POUCZEŃ
05.08.2024, poniedziałek , Rocznica poświęcenia rzymskiej Bazyliki Najśw. Maryi Panny
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Psalm 119,29.43.79-80.95.102
Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, obdarz mnie łaską Twego Prawa. Nie odbieraj moim ustom słowa Prawdy, bo ufam Twoim wyrokom. Niech zwrócą się ku mnie Twoi wyznawcy i ci, którzy uznają Twoje napomnienia. Niech się moje serce doskonali w Twych ustawach, abym nie doznał wstydu. Czyhają na mnie grzesznicy, ażeby mnie zgubić, ja zaś przestrzegam Twoich napomnień. Nie odstępuję od Twoich wyroków, albowiem Ty mnie pouczasz.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Droga kłamstwa… Zarówno kłamstwo, jak i prawda są drogami – można iść przed siebie i brnąć albo coraz głębiej w grzech, albo coraz bardziej oczyszczać swoje życie w świetle prawdy. Psalmista prosi, by Bóg powstrzymał go od drogi kłamstwa, wyznaje że jego serce doskonali się. To głęboka i szczera prośba o oczyszczenie, o rozwój, o postępowanie właściwą drogą naprzód, o właściwe towarzystwo (niech zwrócą się ku mnie Twoi wyznawcy). Napomnienia nie są przyjemne, raczej nie przyjmujemy ich z entuzjazmem, bo to wymaga nieraz samozaparcia. Prosząc o prowadzenie, o korygowanie życia, o pouczenia – psalmista okazuje głęboką pokorę, która już sama w sobie jest wzorem do naśladowania.
- Niech się moje serce doskonali w Twych ustawach… To prośba, która powinna się pojawić także i w moim życiu. Łatwo mi czasem przyjąć, że wszystko jest okay i nie dostrzegać, jak wiele jeszcze pracy przede mną. Na szczęście życie szybko weryfikuje takie podejście do siebie. I znów pokorny i mądry psalmista prowadzi nas do modlitwy o łaskę rozwoju – nie tylko duchowego, ale całościowego, życiowego. Bo tak powinna wyglądać nasza droga – rozwój powinien obejmować wszystkie dziedziny i wszystkie sfery naszego życia. Jeśli koncentrujemy się tylko na jednym obszarze i tylko w jego postępy inwestujemy energię i czas, zaniedbując inne – popełniamy błąd.
- Jakie jest twoje doświadczenie rozwoju? W jakich obszarach twojego życia widzisz ten rozwój i doświadczasz go, a w jakich go brakuje? Poproś dziś Pana Boga na modlitwie, aby dotykał i uzdrawiał wszystkie te miejsca, które uległy stagnacji. Proś Go, byś bez lęku przed zmianami wędrował drogą prawdy i oczyszczenia zgodnie z Jego wolą.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Niech się moje serce doskonali w Twych ustawach, abym nie doznał wstydu.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?