Archiwum z dnia: 9 sierpnia 2024

09.08.2024, piątek , Święto św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein), patronki Europy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Ozeasza 2,16b.17b.21-22

Na pustynię chcę ją wyprowadzić i mówić jej do serca. I będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W języku biblijnym pustynia oznacza czas bardzo trudny i bardzo błogosławiony zarazem. Naród Wybrany wędrując przez pustynię był w trudnej sytuacji, pełnej niewygód, niebezpieczeństw, braków, wysiłku. Zarazem jednak był to czas w historii Narodu, kiedy był on najbardziej posłuszny Bogu, kiedy codziennie namacalnie doświadczał bliskości i nadzwyczajnej opieki Boga. Bóg ich karmił, poił, leczył, wskazywał dokąd i jak długo mają iść, kiedy i gdzie rozłożyć obóz. To był czas intensywnego bycia razem Boga i Jego Narodu Wybranego.
• Pustynia jak sama nazwa wskazuje to przestrzeń pusta – pozbawiona tego, co zazwyczaj wypełnia naszą rzeczywistość. Tak jak Izraelitom, nam również pustynne okoliczności pomagają z większą determinacją zwrócić się do Boga. chcę ją wyprowadzić i mówić jej do serca – te słowa są pełne tęsknoty Boga i pragnienia bliskości. Może lato jest dobrym czasem, kiedy bardziej możliwe staje się stworzenie sobie bardziej pustynnych warunków? Życie nieco spowalnia, czy odpoczywając zdobędziesz się na hojność wobec Boga, który tęskni za Tobą? Aby usłyszeć co ON mówi do serca, potrzeba ciszy. Może zrezygnuj z radia w aucie, muzyki słuchanej przy każdej okazji, seriali wypełniających wieczory… Zamiast nich możesz chodzić na spacery do lasu/parku, siedzieć samotnie w ogrodzie, na adoracji – tylko niech to będzie w ciszy i oderwaniu od pędu – jak na pustyni, gdzie nic nie zagłusza serca.

• Świat robi wszystko, żebyśmy nie myśleli, nie podejmowali refleksji, żyli jak automaty uruchamiane impulsami. Otacza nas ciągły szum – w pracy, sklepie, samochodzie, domu – wszędzie coś gra i szumi, ciągły potok wlewa się do naszych wnętrz. Tak przepełnieni bodźcami nie jesteśmy w stanie się skupić i usłyszeć siebie samych – swoich uczuć i potrzeb, reakcji swojego ciała, a co dopiero Boga na modlitwie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie proszę, pokaż mi, jak mogę się wyciszyć, gdzie znaleźć pustynię, na której będę Cię lepiej słyszeć? Dziękuję Jezu, że Ty chcesz takiej bliskości ze mną, że chcesz mówić nie tylko do wszystkich ludzi, do Kościoła, ale też konkretnie do mojego serca.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?