Archiwum z dnia: 14 sierpnia 2024

14.08.2024, środa , Św. Maksymiliana Marii Kolbego, prezbitera i męczennika

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Mądrości 3, 1-9

Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Człowiek po to się rodzi, aby umrzeć. To najważniejszy egzamin w życiu. Dziś wspominamy o. Maksymiliana Kolbe, zadziwiającego człowieka. Mężczyzna o jednym płucu, chorujący na gruźlicę. Niezrozumiały przez współbraci  i  przełożonych. Jeden z pierwszych ewangelizatorów przez środki masowego przekazu, na długo przed soborem Watykańskim II. Radykalizm i  ubóstwo realizowane w jego życiu do granic heroiczności. Człowiek modlitwy i postu. Maksymilian jest podobny w swojej gorliwości do św. Franciszka Ksawerego, apostoła Azji, który mówił: „Jeśli i tak mamy umrzeć, to lepiej umrzeć walcząc o naszą sprawę”. A o co ty walczysz w życiu? O jakie wartości? Jesteś gotów oddać dla nich swoje życie wierząc, że Bóg odda ci je jako życie z Nim w wieczności?
• Wydaje się, że oddanie życia za drugiego współwięźnia i śmierć głodowa w Oświęcimiu, to śmierć jedna z najgorszych jakie można sobie wyobrazić. Ale dzisiejsze Słowo widzi to inaczej: Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Ludzkie zmaganie, cierpienie i wyrzeczenie  nabiera dopiero sensu, gdy spoglądamy na nie z perspektywy wieczności. Tak na swoje życie, wyrzeczenie spoglądał ojciec Maksymilian. Jak ty spoglądasz na swoje życie, jak przeżywasz swoje zmaganie, cierpienie i  wyrzeczenie? Czy spoglądasz na to wszystko z perspektywy wieczności?
• Przez kulturę antychrześcijańską zagubiliśmy takie wartości jak pokuta. Pokuta wydaje się być gorzką pigułką, jednak ma nas uleczyć z niebezpiecznej choroby grzechu. Pokuta nie jest opcją z której można skorzystać, bądź nie — jest rzeczą niezbędną. Nie ma zbawienia bez pokuty. Autor Księgi Mądrości nazywa to skarceniem. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. Każdą naszą sytuację trudną, pełną cierpienia, możemy potraktować jako swego rodzaju ekspiację za swoje grzechy, czyli pokutę. Czy odkryłeś wartość pokuty w swoim życiu? Czy potrafisz trudne i pełne cierpienia sytuacje oddać w ręce Boga jako akt pokuty za swoje grzechy?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że uczysz mnie jak przygotować się do mojego najważniejszego egzaminu w życiu – śmierci. Proszę Cię o łaskę odkrycia znaczenia pokuty.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?