Archiwum z dnia: 22 sierpnia 2024

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO PRZYJĄĆ ZAPROSZENIE NA UCZTĘ

22.08.2024, czwartek , Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny, Królowej

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 22, 1-14

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu:
„Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: «Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę». Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa; a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy ich, pozabijali.
Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
Wtedy rzekł swoim sługom: «Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie». Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: «Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?» Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: «Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz w ciemności. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów».
Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. W liturgii słowa poprzednich dni Jezus przyrównywał królestwo Boże do winnicy, do pracy w której Bóg nas zaprasza, w której spodziewa się owoców. Słowo dzisiejsze pokazuje nam inny obraz – obraz Królestwa Bożego jako królewskiej weselnej uczty.
  • Jakie masz skojarzenie z życiem z Bogiem, z Niebem. Czy faktycznie Bóg i Jego królestwo (które będzie w życiu przyszłym, ale którego zadatków już doświadczamy w tym życiu) kojarzy ci się z wielką radością, obfitością, ucztowaniem, tańcem, beztroskim świętowaniem? Czy w twoim przeżywaniu wiary jest miejsce na radosne świętowanie?
  • Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi. Bóg cierpliwie i wielokrotnie ponawia swoje zaproszenie… jeżeli jesteśmy w Kościele, jesteśmy ochrzczeni, to niewątpliwie jesteśmy wśród tych „uprzywilejowanych”, zaproszonych na ucztę. Ale jaka jest Twoja osobista odpowiedź na Boże zaproszenie? W czym się ona konkretnie wyraża?
  • Dlaczego niektórzy z zaproszonych odrzucają zaproszenie? Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa… Dopóki nie żyjemy naprawdę Bogiem, On sam i sprawy Jego Królestwa są dla nas czyś drugoplanowym, niekonkretnym, czymś lekceważonym (nawet jeżeli nie otwarcie, to w praktyce życia). Żyjemy przede wszystkim naszą „rzeczywistością”, naszymi sprawami (tym są symbole pola i kupiectwa). Wtedy w „naturalny” sposób odrzucamy zaproszenie Boga. Proś Pana, abyś w swoim zabieganiu potrafił odczytać jego zaproszenie i go nie zignorował.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, pragnę aby moje serce było zawsze wole i czyste, abym usłyszał Twój głos, gdy zapraszasz mnie na Swoją weselną ucztę.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?