CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO DOŚWIADCZYĆ ZACHWYTU NAD SOBĄ JAKO KOŚCIOŁEM

24.08.2024, sobota , Święto św. Bartłomieja, Apostoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Apokalipsa św. Jana 21, 9b-14

Anioł tak się do mnie odezwał: „Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka”.
I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga. Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu.
Miało ono mur wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela.
Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus jest zachwycony swoją Oblubienicą do tego stopnia, że przychodzący anioł mówi do Jana Apostoła: Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka. W zachwyceniu mówi dalej: I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga. Kościołem jest każdy, który posiada osobistą relację z Jezusem – „Kościół to Chrystus przyjęty w Duchu Świętym, przyjęty przez oddanie się Jemu człowieka” (F. Blachnicki) Potrzebujemy usłyszeć zachwyt nad sobą jako Kościołem. Koić Boże serce to dziękować Ojcu za niewyobrażalną ofiarę Jezusa, Jego rany i wylaną krew, ale także dziękować za Jego ukochany, zachwycający Kościół. Czy czujesz się Kościołem? Czy doświadczasz zachwytu nad sobą jako Kościołem?
• Rany Jezusa mają tak wielką wartość w oczach Ojca, że jedna z obietnic Jezusa związana z koronką do Jego ran brzmi następująco: Wezwania do Najświętszych Ran wyjednywać będą Kościołowi nieustanne zwycięstwa. Powinniście ciągle czerpać z tych źródeł ku triumfowi Mego Kościoła. Trzeba się bardzo  modlić za Kościół Święty. Dopóki Rany Moje bronić was będą, nie macie się czego lękać ani dla siebie, ani dla Kościoła. Ojciec zachwyca się Kościołem, Oblubienicą Jezusa, bo spogląda na Nią przez rany Swojego Syna. Czy pozwalasz Ojcu niebieskiemu spoglądać na siebie przez rany Jezusa? Możesz pomodlić się tak: Ojcze niebieski, dziękuję Ci, że spoglądasz na mnie przez rany Twojego Syna Jezusa. Dziękuję, że mogę usłyszeć Twój zachwyt nad sobą.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga.
MAŁE PACIORKI: Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?