Archiwum z dnia: 6 września 2024

06.09.2024, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św Pawła do Koryntian 4, 1-5

Bracia: Niech uważają nas ludzie za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych. A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny. Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będę osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki. Co więcej, nawet sam siebie nie sądzę. Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamysły serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Tak mówi św. Paweł, apostoł narodów, który całe życie podporządkował głoszeniu aż po męczeństwo. Tymczasem jak często dziś każdy jest swoim sędzią albo prawodawcą… Popularna niestety jest postawa bycia „wiernemu sobie”, słuchania swojego serca, bycia wiernym swoim przekonaniom. To wszystko tak pięknie brzmi, ale stoi w totalnej sprzeczności ze Słowem Bożym. Św Paweł mówi o sumieniu, ale bardzo radykalnie podkreśla, że nad sumieniem i wewnętrznym przekonaniem jest Ktoś ważniejszy. Pan jest sędzią, nie człowiek sam dla siebie.
• Tak często głośno lub tylko w sercu pada argument: ja nie czuję, że to jest grzech. Katechizm uczy, że Sumienie może pozostawać w ignorancji lub wydawać błędne sądy. Taka ignorancja i takie błędy nie zawsze są wolne od winy. Słowo Boże jest światłem na naszej drodze. Powinniśmy przyjmować je przez wiarę i modlitwę oraz stosować w praktyce. W ten sposób formuje się sumienie. (KKK 1801, 1802)
• Jaką masz postawę względem sumienia? Czy ważniejsze jest Twoje odczucie wewnętrzne, czy przykazania i nauka Kościoła? Czy konfrontujesz swoje przekonania ze Słowem Bożym i katechizmem i czy jesteś gotowy zmieniać swoje poglądy? Czyli czy formujesz swoje sumienie? Tzw zatwardziały grzesznik to właśnie człowiek, który nie chce zmienić swoich (grzesznych) przekonań (i czynów z nich wynikających), dostosować ich do Bożego Słowa. Nawrócenie to proces na całe życie – to ciągłe odkrywanie, co jeszcze trzeba zmienić, żeby bardziej kochać, jak dostosowywać swoje myślenie do myślenia Boga. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe. (Rz 12,2)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św proszę, pokaż mi, czy nie jestem ślepy na jakieś moje przekonania, które wymagają nawrócenia? Proszę Panie, nie pozwól mi trwać w błędzie, skrusz moją zatwardziałość i ślepotę! Pragnę być Ci posłuszny Ojcze, proszę Cię o łaskę ciągłego nawracania – ciągłego zwracania się ku Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?