CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ROZPOZNAWAĆ PROROKÓW I PRZYJMOWAĆ PRAWDĘ

17.10.2024, czwartek , Św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 11,47-54

Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. A tak jesteście świadkami i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce. Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, na tym plemieniu będzie pomszczona. Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli. Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby go podchwycić na jakimś słowie.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą.” W historii Izraela na dworach królów był popyt na proroków. Oferowali oni swoje usługi władcom pełniąc te funkcje niejako z urzędu. Prorocy biblijni, których powoływał Bóg byli inni. Działali jako niezależni charyzmatycy i byli posłuszni tylko głosowi Jedynego Boga, głosowi, który słyszeli głęboko w swoim sercu. Pojawiali się i byli posyłani, kiedy panowała ciemność, trzeba było wyjaśnić rzeczywistość, wskazać wolę Bożą, zbliżyć do prawdy. Mówili stare prawdy przejaskrawionym językiem, tak aby zapadły słuchaczowi w pamięć. Dawali nadzieję – przepowiadając przyjście Mesjasza i związane z nim Zbawienie – czego pragnie Miłość, jaki ma plan. Misje proroków kończyły się fiaskiem. Nie doprowadzały do nawrócenia narodu izraelskiego. Sami prorocy ponosili natomiast konsekwencje swoich misji. Byli prześladowani a część z nich została zabita. Niektórzy prorocy byli powoływani na całe życie, a niektórzy tylko na określoną misję. To co głosili prorocy, było doceniane dopiero po ich śmierci. Czy dzisiaj pojawiają się prorocy i jak rozpoznać proroków w życiu każdego z nas?
• „przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali„. Patrząc na reakcję tych, do których mówili prorocy biblijni oraz patrząc na reakcje jakie wzbudzał Jezus wśród ówczesnych teologów i przywódców religijnych można powiedzieć, że gdy słyszymy proste prawdy o nas a rodzi się w nas opór i bunt to znaczy, że przyszedł prorok. Prorocy biblijni pojawiali się wtedy, gdy naród izraelski odchodził od Boga – od Miłości. Na przyjście proroka możemy zareagować na 2 sposoby. Pójść za wewnętrznym oporem i zacząć zwalczać proroka, doprowadzając do jego cierpienia a nie zmieniając nic w sobie (tak robili uczeni w Piśmie i faryzeusze) albo zauważyć swój opór, uznać prawdę o sobie i zacząć zmieniać swoje myślenie, wybory i postępowanie (tak robili celnicy, cudzołożnice, itp). Wówczas prorok stanie się przyjacielem. Dzisiejszy prorok nie musi być katolikiem. Może być niewierzącym albo innej wiary. Może być duchownym albo osobą świecką. Może być kimś mi bliskim albo zupełnie obcym. Prorok nie wywołuje presji, nie poucza, nie ocenia, nie czerpie z prorokowania korzyści a zostawia nadzieję w Miłości.
• „Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli„. Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK905) przypomina, ze misja prorocka dotyczy również świeckich. „Świeccy wypełniają swoją misję prorocką również przez ewangelizację. To znaczy głoszenie Chrystusa zarówno świadectwem życia, jak i słowem. W przypadku świeckich to ewangelizacja nabiera swoistego charakteru i szczególnej skuteczności przez to, że dokonuje się w zwykłych warunkach właściwych światu.(….)”. Jakimi więc jako chrześcijanie jesteśmy prorokami? Czy jesteśmy prorokami Chrystusa – Miłości, czy fałszywymi prorokami? Co jakiś czas słowa Jezusa, które wypowiada do uczonych w Prawie i faryzeuszy, staram się przeczytać jako słowa, które Jezus wypowiada do mnie. Wielokrotnie mnie to otrzeźwiło. Nie można być prorokiem Chrystusa, gdy nie ma spójności między własnym życiem a nauką Chrystusa. Bycie posłanym nie wiąże się z przywilejami i efektami. Prorok to narzędzie do przygotowania przestrzeni dla przyjścia Chrystusa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Chryste, ze wszystkiego co pojawia się w moim sercu i ze wszystkich spraw, które przychodzą z zewnątrz, naucz mnie rozpoznawać i wybierać tylko to co pochodzi od Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?