Archiwum z dnia: 19 października 2024

19.10.2024, sobota , Św. męczenników Jana de Brebeuf, Izaaka Joguesa oraz Towarzyszy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12, 8-12

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych.
Każdemu, kto powie jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone.
Kiedy was ciągać będą po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych. Potrzebujemy odwagi, aby przyznać sie do Jezusa Chrystusa. Potrzebujemy odwagi, aby iść pod prąd. Potrzebujemy odwagi, aby inaczej myśleć. Potrzebujemy odwagi, aby stawać po stronie prawdy. Apostołowie z ludzi lękliwych, po zesłaniu Ducha Świętego, stali się ludźmi odważnymi. Zesłanie Ducha Świętego zmieniło wszystko. Łukasz, autor Dziejów Apostolskich pisze: Widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. (Dz 4, 13) Mało tego, mówili: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli» (Dz 4, 19-20) Duch Święty ma moc przemienić każdego człowieka i przemienić wszystko w naszym życiu. Tylko musimy sobie postawić pytanie: Czy zapraszamy Go każdego dnia, jesteśmy wrażliwi na Jego głos i idziemy za Nim?
• Wiara ze swojej istoty domaga się wyznawania. Paweł Apostoł pisze, że sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wyznawanie wiary jest warunkiem jej wzrastania. Wyznawanie jej w postaci świadectwa, ale także opowiadania się po stronie prawdy może mieć swoją cenę. Dla jednych może być to utrata pracy. Dla innych osadzenie w więzieniu, a dla jeszcze innych utrata bliskich znajomych.
• Chrześcijaństwo, a więc prawdziwa wiara w Jezusa Chrystusa, osadzona jest na krzyżu. Nie ma zmartwychwstania Jezusa bez Jego krzyża. Każdy chrześcijanin jest w stanie unieść swój krzyż dzięki Duchowi Świętemu, który rodzi odwagę, przychodzi z pomocą naszej słabości, ale także rodzi zmartwychwstanie jako owoc naszego krzyża. Możesz pomodlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za mój krzyż. Dziękuję Ci za Ducha Świętego, który rodzi odwagę, obdarza wsparciem, rodzi zmartwychwstanie w moim życiu.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych.
MAŁE PACIORKI: Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?