Archiwum z dnia: 25 października 2024

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO MIEĆ PERSPEKTYWĘ NIEBA

25.10.2024, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12, 54-59

Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak się dzieje. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: „Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne? Gdy idziesz do sprawującego władzę ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie zaciągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni pieniążek».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Oba przykłady Jezusa mówią o jednym – o nadmiernym skupieniu się na teraźniejszości, materialnym i skończonym świecie oraz zaniedbaniu myślenia o życiu wiecznym. umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? Każdy się stara nabyć biegłości w sprawach dotyczących codziennego życia – to potrzebne i dobre. Mamy wręcz obowiązek wykonywać swoje zadania z jak największą starannością ( przez to przecież także chwalimy Boga!). Jednak w tym wszystkim jesteśmy ciągle zwodzeni i kuszeni przez „księcia tego świata”, by zapomnieć o kruchości, przemijalności, śmiertelności tego świata.
  • Kiedy nie ma czasu na modlitwę, rekolekcje, czytanie duchowe to znak, że gdzieś zgubiła się właściwa perspektywa i priorytety się pomieszały. Jeśli Bóg jest moim Panem, jeśli wierzę i pragnę życia wiecznego, to wszystko inne musi być temu podporządkowane. To się nie uda samo z siebie! Jeśli ktoś czeka, aż okoliczności się tak ułożą, że się coś pojawi i samo załatwi – to się nie doczeka. Sprawa jest zbyt wielkiej wagi, aby nasz przeciwnik na to pozwolił! Życie duchowe i Twoje zbawienie zawsze będzie przedmiotem walki. Warto mieć tego świadomość – muszę dbać i walczyć o czas, by móc przyjmować ogrom łaski i darów, jakie Bóg mi chce dawać!

  • Staraj się w drodze dojść z nim do zgody – To samo dotyczy relacji. Trwanie w sporach, niezgodzie, opiera się na przeświadczeniu, że to co się dzieje tu i teraz jest najważniejsze i ja muszę wygrać. Jeśli zmienię perspektywę na wieczność, to się okaże, że nie muszę być górą! Mogę przegrać, mogę być obmawiany, mogę być nielubiany i stratny… bo na tym się nie kończy moje życie. Wiem, że jest coś dużo więcej, że po śmierci wszystko zostanie wyrównane, wynagrodzone, że czeka mnie niepojęte bogactwo szczęścia – jeśli nie pozwolę go sobie odebrać przez trudy, które mi doskwierają teraz. 2 Kor 4, 17-18: Niewielkie bowiem utrapienia naszego obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas (…) To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie proszę, pomóż mi jeszcze bardziej uwierzyć i skupić się na wieczności z Tobą!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?