Archiwum z dnia: 4 listopada 2024

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM RAZEM Z INNYMI

04.11.2024, poniedziałek , Św. Karola Boromeusza, biskupa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

List do Filipian 2,1-4

Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli – jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie – dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich!

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Moc przekonująca Miłości. Zatrzymały mnie dziś te słowa. Przypomniałam sobie, że Bogu zależy na mnie, a to znaczy – będzie aktywnie działał, żeby mnie przekonać, zachęcić, wzmocnić. Jest Ktoś obok ciebie, kto nieustannie patrzy z miłością i zaufaniem. Co znaczy dla mnie zaufanie Boga? Czy to nie jest najbardziej inspirująca sytuacja pod niebem? Gdy głęboko sobie uświadomisz, gdy On pozwoli ci odczuć, jak mocno jest zaangażowany w relację z tobą – nic cię nie powstrzyma.
  • Zaraz za słowami o mocy przekonującej Miłości święty Paweł mówi o wspólnocie – o wspólnych dążeniach, pragnieniach i o sposobie patrzenia na siebie nawzajem. Łatwo mi przychodzi mieć te same dążenia i wspólnego ducha z innymi, ale oceniać innych za wyżej stojących od siebie… – tego już się boi mój wewnętrzny egoista.
  • Paweł pisze, by zajmować się nie tylko własnymi sprawami, ale też sprawami innych. Jak to wygląda u mnie? Jakimi sprawami innych zajmuję się aktywnie? Jakimi sprawami innych nie zajmuję się aktywnie, ale są w sercu i pamięci? Ile czasu poświęcam na samego siebie, a ile dla innych? Ten wewnętrzny monitoring jak rachunek sumienia możemy dziś potraktować jako kolejną zachętę, jako Słowo Boga który chce nas zachęcać i przekonywać do coraz lepszego praktykowania Miłości.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: O Panie, ucz mnie kochać innych taką Miłością, jaką jesteś Ty sam.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?