CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ DUCHOWĄ WALKĘ
23.11.2024, sobota , Św. Kolumbana, opata
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Psalm 144, 1-2. 9-10
Błogosławiony Pan, Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do bitwy. On mocą i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą,
moją tarczą i schronieniem, On, który mi poddaje ludy. Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową, grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.
Ty królom dajesz zwycięstwo, Ty wyzwoliłeś Dawida, swego sługę.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Błogosławiony Pan, Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do bitwy. Od razu nasuwa się pytanie – Jak się ma walka do podstawowego przykazania jakim jest miłość do Boga i drugiego człowieka? Czy walka, wojna, nie są zaprzeczeniem miłości? Iluzją miłości jest utożsamianie miłości wyłącznie z miłymi i sympatycznymi słowami czy czułością, choć są one ważnymi elementem miłości. Autor Psalmu chciałby nam powiedzieć, że o ważne wartości, w tym miłość, się walczy a nawet oddaje życie. Ważne jest to, że sam Bóg zaprawia nasze ręce do walki i nasze palce do bitwy. Jan Paweł II powiadał, że każdy ma swoje Westerplatte, którego się broni i za które oddaje się życie. Istotą w tej walce jest prawda i zarazem pewność, że Bóg jest mocą i warownią naszą, osłoną i naszym wybawcą, tarczą i schronieniem. O co walczysz w swoim życiu? Jakie wartości są dla ciebie ważne?
- Istotne jest to, że istnieje walka duchowa, która domaga się prowadzenia głębokiego życia duchowego przez modlitwę i Boże Słowo. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. (Ef 6,12) Ta walka zakłada także uwielbienie, błogosławieństwo i dziękczynienie, ponieważ tak wyraża się wiara biblijna. Walczymy mocą wiary i potrzebujemy uwierzyć i powoływać się na Boże obietnice np. takie: Ty królom dajesz zwycięstwo, Ty wyzwoliłeś Dawida, swego sługę. Potrzebujemy wsłuchiwać się w Boże Słowo, aby odczytywać dla siebie obietnice, które Bóg ma moc zrealizować w życiu każdego człowieka. Możesz pomodlić się tak: „Jezu, naucz mnie walki duchowej o moje życie i życie mojej rodziny. Daj mi doświadczyć, że moje ręce zaprawiasz do walki i moje palce do bitwy. Dziękuje za twoje obietnice”.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Błogosławiony Pan, Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do bitwy. On mocą i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą,
MAŁE PACIORKI: Ty królom dajesz zwycięstwo, Ty wyzwoliłeś Dawida, swego sługę.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
