CHODZIĆ W DUCHU CZYSTEGO SERCA
25.11.2024, poniedziałek , Św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Psalm 24, 1-2. 3-4ab. 5-6
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy. Albowiem On go na morzach osadził i utwierdził ponad rzekami. Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca. który nie skłonił swej duszy ku marnościom. On otrzyma błogosławieństwo od Pana i zapłatę od Boga, swego Zbawcy. Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Psalmista patrzy na ziemię i na wszystko, co ją napełnia – na całe stworzenie i człowieka, który jest koroną stworzenia. Chwali Pana, który nadaje światu przyrody stabilność, ład i rytm. Rytmy nadają naszemu życiu poczucie bezpieczeństwa – powtarzalne schematy, które na różnych poziomach przyswajamy, od codziennych płatków z mlekiem po coroczną Wielkanoc. Ważne jest, by przez cały rok dzielący jedną celebrację od następnej, pozwolić się Bogu przemieniać. Jest pokusa, by nasze poczucie bezpieczeństwa opierać na sztywności myślenia i zamykaniu granic wewnętrznych. Jeśli tak zrobimy, zamkniemy Bogu drogę do naszego serca; On na tej drodze zawsze przychodzi z propozycją zmiany.
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca to taki, który nie skłonił swej duszy ku marnościom. Odbija się tu echem jedno z błogosławieństw: ludzie czystego serca Boga oglądać będą. Zastanawiam się, jakie marności pociągają moją duszę w codziennym życiu. Gdzie jest moje serce? W jeszcze innym miejscu Biblia mówi: gdzie jest skarb twój, tam jest i serce twoje. Dzisiejszy dzień niech będzie chwilą refleksji i przyjrzenia się sobie – gdzie lokuję moje serce, w jakich sprawach jest go najwięcej, w jakich najmniej? Proszę o światło, Panie. Ukaż mi marności, których jeszcze nie widzę, a do których jednak jestem przywiązana/y. Pomóż uwalniać serce, bo im więcej wolności zyskam teraz, tym bardziej stanę się podobna do Ciebie.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Szukam, o Panie, Twojego oblicza; swego oblicza nie zakrywaj przede mną, nie odpędzaj z gniewem swojego sługi!
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
