Archiwum z dnia: 8 stycznia 2025

08.01.2025, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 6,34-44

Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia». Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!»
Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby dać im jeść?»
On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!» Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby».
Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i pięćdziesięciu. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich.
Jedli wszyscy do syta i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i resztek z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Zitował się nad nimi” Taka jest Boża reakcja na ludzkie zagubienia, niedolę i grzech. Ile razy ulegamy pokusom, wpadamy w panikę, miotamy się, gorączkowo poszukujemy własnych rozwiązań i sposobów na pojawiające się trudności, Bóg czeka na zwrócenie się z ufnością ku Niemu. Może od tego tłumu na odludziu winniśmy się uczyć ufnego zawierzenia Bogu, nieustannego trwania przy Nim mimo głodu i pragnienia. Jezus całe życie uczy nas polegać na wszechmocy Ojca. Jak odbieram to, co jest w moim życiu trudne, niespodziewane, niezgodne z moimi planami?
• „Wy dajcie im jeść”, wy czyńcie ten świat lepszym. Bóg chce abyśmy przemieniali ten świat na lepszy, choć czasami wydaje się, że jest to poza zasięgiem naszych możliwości. Czynienie tego świata lepszym jest potrzebne przede wszystkim temu, który to czyni, czyli nam, a nie światu. Tylko dobro, którym się dzielimy mnoży się i wypełnia nas samych. Poprzez naszą troskę jeden o drugiego, poprzez wzajemną miłość objawia się sam Bóg, który jest źródłem tej miłości.
• „Jedli wszyscy do syta” Jezus najpierw naucza, a potem karmi, zaspokaja zarówno potrzeby serca, umysłu, jak i żołądka. Przywraca człowiekowi właściwe proporcje, tzn. wyższość ducha nad ciałem. Jezus pokazuje także, iż Bóg jest zaspokojeniem wszystkich potrzeb ludzkich. W Bogu otrzymujemy wszystko co jest nam niezbędne, bo On troszczy się o całego człowieka. Dlatego powinniśmy stawiać Boga na pierwszym miejscu. Jeśli odpowiednio ustawimy w swoim sercu sprawy duchowe i doczesne, wtedy łatwiej będziemy umieli patrzeć na nasze życie przez pryzmat Boga. W jaki sposób ustalam plan dnia, w jaki sposób ustalam kolejność czynności, co jest dla mnie ważne, co jest na pierwszym miejscu? W jaki sposób zagospodarowuję wolne chwile?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, zapraszam Cię do mego serca, przyjdź i rozgość się w nim. Chcę żyć razem z Tobą i nieść Twoją miłość gdziekolwiek mnie poślesz.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?