Archiwum z dnia: 10 września 2018

10.09.2018, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 6,6-11

W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: „Podnieś się i stań na środku!” Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: „Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?” I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: „Wyciągnij rękę!” Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszej Ewangelii  jestesmy świadkami uzdrowienia przez Jezusa człowieka z uschłą reką. Jezus w szabat wchodzi do synagogi, żeby nauczać, a faryzeusze śledzą go, żeby znależć powód do oskarżenia. Powód się znajduje, gdyż człowiek z uschłą ręką, inwalida, zostaje uzdrowiony przez Jezusa. Faryzeusze śledząc Jezusa interesowali się, czy uzdrowi tego człowieka, ale nie dlatego, że troszczyli sie o niego. Im zależało na tym, żeby znależć kolejny dowód na oskarżenie Jezusa, że łamie prawo szabatu. Faryzeusze byli tak zaślepieni przestrzeganiem prawa, że nie zauważyli  potrzebującego człowieka i wypaczali to prawo. Przecież co szkodzi zaczekać z uzdrowieniem aż szabat się skończy? Ale dla Jezusa dzisiaj nie istnieje nic ważniejszego od Ciebie. Jezus nie mówi przyjdź jutro, nie czeka na inny moment aż staniesz się lepszy. On jest dzisiaj cały dla Ciebie. On dostrzega dzisiaj mnie i to, co we mnie jest suche, pozbawione życia i to, co jest we mnie źródłem wstydu. Jezus mówi dzisiaj: ,,Podnieś się i stań na środku!”.  A ja czy odpowiem na to wołanie i powiem: pomóż mi Jezu wyciagnąć przed Tobą moje uschłe miejsca.

• Widzę człowieka z uschłą ręką. Co można zrobić z PRAWĄ uschłą ręką? Niewiele. Można nią poruszyć (Wyciągnij rękę! Uczynił to), ale nie można wykonać pracy. Niby mam tę część ciała, ale nie potrafię jej wykorzystać. Tymczasem przychodzi Jezus i przemienia to. Zastanawiam się, co było potem z tym człowiekiem po fakcie uzdrowienia, jak wykorzystywał prawą rękę, komu o tym powiedział ? A ja gdy doświadczam cudu uzdrowienia, czy dzielę się tym doświadczeniem z drugim człowiekiem? Jak przeżywam w moim życiu uzdrowienia, o które się modliłem? Czy przechodzę z nimi do porządku dziennego czy może dzielę się tym doświadczeniem z innymi, mając świadomość, że moje świadectwo może otworzyć czyjeś serce na Boga i  uzdrowienie? Jak wykorzystuję sprawność, którą przyniosło mi uzdrowienie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu naucz mnie dzielić się doświadczeniem mojego uzdrowienia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?