Archiwum z dnia: 12 września 2018

12.09.2018, środa , Najświętszego Imienia Maryi, NMP Piekarskiej

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 6, 20-26

Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czy ta przemowa budzi twój niepokój? Może przychodzi myśl, że najłatwiej się zbawić będąc żebrakiem, odrzuconym i samotnym człowiekiem, którego życie jest pasmem cierpień. Natomiast z dobrobytu płynie tylko zagrożenie, tak jakby Jezus potępiał tych, którzy nie głodują i są radośni. To czywiście nieprawda – ani samo ubóstwo nie zbawia, ani bycie bogatym nie powoduje potępienia. Mimo to, czy odnajdujesz siebie w którymś błogosławieństwie?

• Kto poznał miłość Boga, tęskni za Nim, pragnie coraz większej bliskości z Nim – głoduje na tym świecie, w którym niemożliwe jest pełne zjednoczenie z Panem. Kto poznał Jezusa, jest ubogi – bo zobaczył, że nic dobrego nie jest w stanie czynić bez łaski, bo poznał że całe jego dobro i majętność są nic nie warte wobec potęgi i miłości Boga. Kto dogłębnie poznał swoją grzeszną słabość i doświadczył cudu miłosierdzia, ten zasmakował łez skruchy, wdzięczności i miłości. Kto żyje autentycznie jak uczeń Jezusa, musi się spotkać ze sprzeciwem i odrzuceniem. Spróbuj rozpoznać, które błogosławieństwo już się w Tobie realizuje?

• Biada tym bogaczom, którzy ubóstwiają dobrobyt i sycą się ofertą tego świata, ponieważ śmierć obnaży pustkę ich serc i bezcelowość starań. PAN z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa (Ef 1,5) – to jest cel i powołanie Twojego życia: być głodnym Boga, ze łzami przepraszać za grzechy, by następnie sycić się Jego miłością i miłosierdziem, tylko z Niego czerpać życie. A po śmierci cieszyć się nagrodą w niebie: Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz. (1P 1, 8-9)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. pokaż mi, czy nie opieram się za bardzo na tym świecie. Pokaż mi proszę, co tak naprawdę jest moim skarbem i celem. Czy inwestuję moje siły i serce w dobre (= dostatnie, wygodne, bez cierpień itp) życie w doczesności, czy w życie wieczne?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?