Archiwum z dnia: 23 września 2018

23.09.2018, niedziela , ojca Pio z Petrelciny

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 9, 30-37

Jezus i Jego uczniowie przemierzali Galileę, On jednak nie chciał, żeby ktoś o tym wiedział. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie». Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać. Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był już w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy.
On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Potrzebujemy demaskować mentalność świata, w którym żyjemy i który przenika do naszego myślenia. Jezus również demaskował myślenie świata i objawiał myślenie królestwa Bożego swoim uczniom. Spór uczniów związany był z pozycją społeczną, którą chcieli zająć w królestwie Jezusa. Pozycja społeczna w starożytności była jednym z najważniejszych elementów życia. Osiągało się ją przez urodzenie, czasami też dzięki posiadanym pieniądzom. Jednak nawet ci, którzy osiagnęli materialny sukces, nie mogli przedostać się w szeregi arystokracji. Istniejąca przed Jezusem grupa z Qumran raz do roku oceniała pozycję każdego ze swych członków, od tego zależało miejsce przy stole i kolejność zabierania głosu. Co jest dla ciebie w życiu najważniejsze? W jaki sposób drugi człowiek może wzrastać w twoich oczach –  np. przez pozycję społeczną, tytuł naukowy, dobra materialne, czynione dobro, cechy charakteru?
• Myślenie Jezusa jest tak inne, że dla uczniów było zdumiewające. Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje. W starożytności, znacznie bardziej niż dzisiaj, dzieci były szczególnie bezbronne w społeczeństwie i zdane wyłącznie na swoich rodziców. Biblijne prawodawstwo, np. w Kpł 27, 3-7, świadczy, że życie dzieci , a także i kobiet, nie było tak wysoko cenione. Na przykład w wieku do jednego miesiąca nie przyznawano mu żadnej wartości. Nie ma żadnych wskazówek, by płód cieszył się jakimkolwiek statusem społecznym. Jezus jednak jednoznacznie mówi: Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał. Jezus bowiem przyszedł jako bezbronne niemowlę, całkowicie zależne od swoich rodziców i umarł jako bezbronny człowiek powieszony na drzewie krzyża. Jak traktujesz swoją bezradność i zależność od innych? Czy potrafisz pomagać osobom bezbronnym i bezradnym?
• Nasze słabości i bezradność domagają się przekroczenia progu wiary, aby doświadczać mocy Bożej. Z takim doświadczeniem zmagał się także św. Paweł i który ostatecznie odkrył: Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, w obelgach, niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny.  (2Kor 12, 9-10) Co czynisz ze swoimi słabościami? Czy zapraszasz w swoje słabości Jezusa zmartwychwstałego?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za moją bezradność. Dziękuję za to wszystko z czym sobie w życiu poradziłem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?