CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PODDAĆ SIĘ RĘKOM GARCARZA
02.08.2018, czwartek , MB Anielskiej
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Księga Proroka Jeremiasza 18, 1-6
Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi: «Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa». Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole. Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, robił z niego inne naczynie, według tego, co wydawało się słuszne garncarzowi.
Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: «Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? – mówi Pan. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku».
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Bóg jest jak garcarz, który w swoich dłoniach potrafi stworzyć nas jako naczynia, które mają oddawać Mu chwałę. Potrafi złamać i skruszyć to co sprzeciwia sie Bogu żywemu. Bóg mówi bowiem do proroka Jeremiasza: Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, robił z niego inne naczynie, według tego, co wydawało się słuszne garncarzowi. Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: «Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? – mówi Pan. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku». Glina w ręku garcarza jest tak elastyczna, że poddaje się jego obróbce. Jaką gliną jesteś w rękach Boga żywego? Czy akceptujesz przekształcanie ciebie w Bożych rękach? Jak reagujesz na to przekształcanie?
- Można zadać sobie także pytanie: Jakie znaczenie mają ręce, dłonie, prawica Boża w słowie Bożym? Dłonie są antropomorfizmami oznaczającymi moc, która tworzy, pomaga, prowadzi, ochrania, ocala, zwycięża albo też karze. Niekiedy wyobrażają one hojność Bożą ( Ps 145, 16), Jego miłość (Pnp 2,6) albo otrzymanie przez proroków objawienia (Ez 1,3; 8,1; 2Krl 3,15), które ogarniało ich przemożną siłą. Bóg oczekuje od nas wiary w Jego moc. Żydzi mesjaniczni tak tłumaczą czym jest wiara: Ufanie to przeświadczenie o tym, na co mamy nadzieję, przekonanie o rzeczach, których nie widzimy. A bez ufania niemożliwe jest podobać się Bogu, bo ktokolwiek do Niego przychodzi, musi ufać, że on istnieje i że dla tych, którzy Go odszukają, staje się On Tym, który nagradza. (Hbr 11, 1. 6).
- Czy wierzysz w to, że Bóg jest większy od naszych niemożliwości, kłopotów i braków? Czy twoja wiara jest zaufaniem?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Dziękuję, że uzdalniasz mnie do przyjmowania Twojego przekształcania.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
