CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO Z WDZIĘCZNOŚCIĄ WOŁAĆ: ABBA!
26.08.2018, niedziela
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
List do Galatów 4, 4-7
Bracia: Gdy nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: „Abba, Ojcze”. A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem – to istota i esencja Dobrej Nowiny. Czy ją przyjąłeś i żyjesz Dobrą Nowiną? Po czym to poznać? Postawa niewolnika objawia się np. w podejściu do religijności i przykazań. Wypełnianie obowiązków i przykazań tylko ze strachu – by nie zagniewać Boga, by nie sprowadzić na siebie „kary boskiej”, by „być w porządku”. „Modlitwy” wypowiadane tylko ustami – bez wiary, zaangażowania, bezmyślnie. Obłuda czyli życie w dwóch światach – inna twarz w kościele, inna w codziennym życiu. To cechy niewolnika, który wypełnia swoje obowiązki z przymusu (także wewnętrznego) i strachu. Jakie motywacje, intencje kierują Twoim życiem religijnym?
Zapłatą za grzech jest śmierć (Rz 6,23). Tak mówiło Prawo, które wymagało doskonałego spełniania wszystkich przykazań, by zapracować na przychylność Boga. Dobra Nowina polega na tym, że nie zarabiamy na zbawienie, ale dostajemy je za darmo: Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. (Ef 2,8). Dziecko się bowiem kocha za nic, ono nie musi zapracować na miłość i akceptację, nie musi zasłużyć na ratunek, gdy jest w sytuacji zagrożenia. Bóg Abba kocha najdoskonalszą miłością – całkowicie bezinteresowną, najpełniejszą, uprzedzającą: Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. (Rz 5,8)
- Czy doświadczasz bliskiej relacji z Bogiem Ojcem jako Jego umiłowane dziecko? Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: „Abba, Ojcze” Duch Św. ma moc przekonać serce o miłości Ojca: miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. (Rz 5,5)
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. proszę daj mi jeszcze pełniej odkryć i przeżyć, że jestem ukochanym dzieckiem Boga! Przyjdź Duchu Św. do mojego serca, napełnij miłością i naucz wołać Abba – ukochany Tato!
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
