Archiwum z dnia: 21 marca 2019

21.03.2019, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga proroka Jeremiasza 17, 5-10

Tak mówi Pan: «Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzewu na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną.
Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, gdy nadejdzie upał, bo zachowa zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców.
Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Prorok Izajasz, człowiek który żył tysiące lata temu, przekazuje Słowo Boże zaskakująco aktualne dla dzisiejszego człowieka. Otaczający nas świat to pustynia. Coraz trudniej odnaleźć życzliwych ludzi, dobre słowo, uśmiech, czas na rozmowę, bezinteresowną pomoc czy szczerą przyjaźń. Otacza nas za to gorączka pracy i sukcesu, pożądania i konsumpcja, zalew informacji i dobrobyt, który przyjmujemy zamykając się na innych, by nie zaryzykować straty czy konieczności bezinteresownego podzielenia się dobrami czy czasem. I na podobnej pustyni Izajasz pokazuje nam pustynny krzew i zielone drzewo. Obie te rośliny przystosowały się do warunków i świetnie sobie radzą, lecz tylko drzewo owocuje. Tak samo jest z nami. Znam wiele osób, które świetnie sobie radzą polegając wyłącznie na własnych siłach. Są silni, zamożni, wykształceni i osiągają kolejne sukcesy w życiu zawodowym oraz prywatnym. Nie krzywdzą nikogo, ale jednocześnie mają doskonale wyznaczoną strefę prywatności i komfortu, z której nie wychodzą. Są dobrzy, przyjacielscy, nie krzywdzą nikogo, lecz również nie dają siebie, gdyż nie mają relacji z Jezusem. Są jak ten pustynny krzak bez dostępu do wody.
• Tymczasem Pan Bóg obiecuje, że jeżeli będziemy z Nim w ciągłej relacji to zaowocujemy jak te drzewo, bez kalkulacji, rozrzutnie ale bez obaw. Będziemy dawać dobro: schronienie, wypoczynek, piękno czy też konkretne dary. Zastanów się teraz proszę czy jesteś w prawdziwej i ciągłej relacji z Jezusem? Czy korzystasz codziennie ze Słowa, które daje nam np. w czytaniach? Czy regularnie czerpiesz siłę i mądrość z sakramentów? Czy w tym co robisz dla innych jest hojność i miłość oraz często rezygnacja z siebie? Zobacz czy jesteś jak „drzewo „ czy raczej jak „krzak”, który „nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu proszę Cię o dar wytrwałości bym ciągle szukał Ciebie w Słowie Bożym, sakramentach i innym człwoieku.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?