Archiwum z dnia: 2 sierpnia 2012

2. 08. 2012, czwartek

Ewangelia Św. Mateusza 13, 47-53

 Jezus powiedział do tłumów: „Podobne jest królestwo niebieskie do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?” Odpowiedzieli Mu: „Tak jest”. A On rzekł do nich: „Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare”. Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd. 

Rozważanie:

• Przypowieść o sieci akcentuje w sposób szczególny nie ryby, ale selekcję między dobrymi rybami, a tymi, które nie nadawały się do spożycia przez człowieka. Jest to przypowieść  o Bożej 'długomyślności’ względem zła. Bóg swoimi oczami spogląda na zło w świecie, szanując do granic bólu wolną wolę człowieka. On ma swój czas rozliczania się ze złem w świecie i w życiu każdego konkretnego człowieka. Gorączkowy pośpiech w niszczeniu zła jest błędem.
• Św. Augustyn tak komentował istnienie zła w świecie  i Bożą cierpliwość wobec zła: Zło istnieje albo po to, żeby się potem poprawić, albo po to, żeby przez niego dobry się wyćwiczył. (Ennaratio in Ps 54, 4, [2-3] PL 36, 630) Albo się czeka na to, by Szaweł stał sie Pawłem – a historia się powtarza – albo się ćwiczy cierpliwość, bez której nie ma miłości (por. 1Kor 13,4)
• Prawdziwe streszczenie chrześcijańskiej postawy wobec zła dał św. Paweł w zwięzłym rozkazie: Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj! (Rz 12, 21) To zadanie niezwykle trudne i domagające się wyćwiczenia w swoim życiu łaski przebaczania innym i sobie samemu. Zło niestety lubi plenić się jak zaraza i przechodzić pokoleniowo na innych czlonków rodziny (np.alkoholizm, zdrady, cudzołóstwo – współżycie przed ślubem, choroby psychiczne, aborcje, rozwody).
• Czynimy zło ze słabości  i ludzkiej nieświadomości. Piotr przemawiając do Sanhedrynu po uzdrowieniu człowieka chromego tak o tym mówi: Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. (Dz 3, 14-15.17)
• Zło istnieje w świecie czy tego chcemy czy nie chcemy. Po grzechu pierworodnym człowiek  ma większe skłonności do zła. Każdy z nas czyni zło nawet w postaci zaniedbanego dobra i rani tym złem innych. Każdy z nas nosi na sobie rany grzechowe zadane przez drugiego człowieka.
• Czy ćwiczysz się w przezwyciężaniu zła np. przez przebaczanie? Czy dajesz Bogu czas na reagowanie na zło, które ciebie spotyka? Czy przez zło, które ciebie spotyka np.w postaci niewdzięczności, niedocenienia twojego wysiłku, nie gorzkniejesz?

Modlitwa: Jezu naucz mnie przebaczać. Pozwól mi ufać twojemu prowadzeniu także wtedy, gdy spotyka mnie niesprawiedliwość i rani zło.