Archiwum z dnia: 26 kwietnia 2013

26.04 .2013,  piątek (MB Dobrej Rady)

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie  13, 26-33 

Kiedy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze:
„Bracia, synowie rodu Abrahama i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu, bo mieszkańcy Jerozolimy i ich przełożeni nie uznali Jezusa i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. A gdy wykonali wszystko, co o Nim było napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie.

Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jerozolimy, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem.

My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę co do obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim:

«Ty jesteś moim Synem, Jam Ciebie dziś zrodził»”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pierwsza wyprawa misyjna Pawła dotarła do Antiochii Pizydyjskiej, ale już bez Marka, który wrócił do Jerozolimy. Tam  weszli do synagogi w dzień sobotni, a po odczytaniu Prawa i Proroków zostali zaproszeni do skomentowania usłyszanego słowa. Przemówcie,  bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu. (Dz 13, 15b)
• Pawła nie trzeba było długo prosić, bo w końcu był znawcą tego Prawa i Proroków. Apostoł narodów komentował odczytane słowo przez pryzmat historii zbawienia, aby w końcu dotrzeć do wydarzeń zupełnie niedawnych, związanych z ukrzyżowaniem i zmartwychwstaniem Jezusa, który był tym zapowiadanym Mesjaszem.
• Paweł wykazywał, iż odpowiedzialni narodu żydowskiego nie rozpoznali  zapowiadanego Mesjasza. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. Można byłoby powiedzieć, że jest to wielka tragedia tego narodu, który był przygotowywany do przyjęcia Mesjasza przez 42 pokolenia, ale ostatecznie Go nie rozpoznał.
• Można byłoby powiedzieć, że misją Narodu Wybranego było rozpoznanie posłanego Mesjasza do swojego ludu. Izrael miał wiele wskazówek dotyczących osoby Mesjasza w Prawie i  Prorokach. Starsi narodu nie potrafili się jednak zgodzić z Mesjaszem, który nazywa siebie Synem Bożym, a Boga Jahwe swoim  Abba (dosłownie Tatusiu).
• Także Naszym nieszczęściem jest brak rozeznania swojej misji życiowej, do której jesteśmy przygotowywani przez naszą historię życia. Naszym nieszczęściem jest również to, że nie chcemy przyjąć Bożych planów i bożych korekt w naszym życiu. Płacimy za to często poczuciem braku sensu życia, depresjami i  poczuciem nieszczęścia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o łaskę przyjęcia mojej misji życiowej oraz bycia jej wiernym do końca swoich dni.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?