Archiwum z dnia: 18 września 2013

18.09.2013, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia św. Łukasza 2,41-52 

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. Lecz On im odpowiedział: „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócili do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. Rodzice Jezusa po ludzku martwili się dziecko. W pewnym sensie zapomnieli o słowach Anioła sprzed narodzin Jezusa, kim On będzie. Nie wiedzieli też kiedy Jezus rozpocznie swą misję.
• „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca”? Rzeczywiście, gdyby pamiętali o przepowiedni, pewnie poszli by od razu do świątyni. Czy my zawsze, w trudnych chwilach, zmartwieniach, niosąc swój codzienny krzyż pamiętamy by iść wprost do świątyni, do Jezusa ukrzyżowanego, Jezusa zamkniętego, Jezusa czekającego ?
• Jeśli zapominamy o Jezusie, o tym gdzie możemy Go spotkać, to błądzimy, jak ślepcy we mgle. Jezus w Bogu, Syn w Ojcu. Jedność. Jak wygląda moja jedność z Jezusem? Jak wygląda moja jedność  w rodzinie? Mąż i żona tworzą małżeństwo z dziećmi, tworzą rodzinę, a to już domowy kościół a jak kościół to Dom Boży. Czy moja rodzina, mój dom jest miejscem gdzie  także Jezus ma swój dom? Swoje niezbywalne, nienaruszalne miejsce?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu przepraszam, że błądzę i że nie wiem i że wiem. Dziękuję Ci za Twoje miłosierdzie. Za Twoją śmierć i zmartwychwstanie. Za Twoją jedność z Ojcem. Za nadzieję.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?