Archiwum z dnia: 21 czerwca 2014

21.06.2014, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Druga Księga Kronik 24, 17-25

 

Po śmierci Jojady przybyli naczelnicy judzcy i oddali pokłon królowi. Król ich wtedy usłuchał. Opuścili więc świątynię Pana Boga swego, i zaczęli czcić aszery oraz posągi. Wskutek ich winy zapłonął gniew Boży nad Juda i nad Jerozolimą. Posyłał więc Pan do nich proroków, aby ich nawrócili do Pana i napominali, oni jednak ich nie słuchali.

Wtedy duch Boży zstąpił na Zachariasza, syna kapłana Jojady, który stanął przed ludem i rzekł: „Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pana? Dlatego się wam nie szczęści. Ponieważ opuściliście Pana i On was opuści”.

Lecz oni sprzysięgli się przeciw niemu i ukamienowali go z rozkazu króla na dziedzińcu świątyni Pana. Król Joasz zapomniał już o dobrodziejstwie, jakie wyświadczył mu ojciec Zachariasza, Jojada, i zabił syna. Kiedy zaś ten umierał, zawołał: „Oby Pan to widział i pomścił, i za to zażądał sprawy!”

I oto jeszcze w ciągu tego roku wyruszyło przeciw niemu wojsko Syryjczyków. Wkroczywszy do Judy i do Jerozolimy, wyniszczyli z ludu wszystkich jego naczelników, a całą swą zdobycz wysłali do króla Damaszku.
Choć wojsko syryjskie weszło z małą liczbą żołnierzy, Pan jednak oddał mu w ręce wielkie mnóstwo wojska, ponieważ mieszkańcy Judy opuścili Pana Boga swych ojców. I tak wykonało ono wyrok na Joaszu.

Kiedy się od niego oddalili, pozostawiając go ciężko chorym, słudzy jego uknuli spisek przeciw niemu, aby pomścić krew syna kapłana Jojady. I zabili go na jego łóżku. Zmarł i został pochowany w Mieście Dawidowym, ale nie złożono go w grobach królewskich.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Historia króla Joasza, to historia bardzo pouczająca dla każdego z nas. To historia ukazująca, iż gdy człowiek traci bojaźń Bożą w swoim życiu, traci równocześnie pamięć o dobrach otrzymanych od ludzi i od Boga.
• Joasz to człowiek uratowany przed śmiercią. Wychowywany przez dobrych i bojących się Boga ludzi. To również człowiek, który otrzymał tron królewski dzięki Jojadzie i jego zatroskaniu. To także dobry król, troszczący się o swój lud i o sprawy Boga Jahwe.
• Wraz ze śmiercią Jojady, król Joasz odstąpił od wierności Bogu żywemu. Po śmierci Jojady przybyli naczelnicy i oddali pokłon królowi. Król ich wtedy usłuchał. Opuścili więc świątynię Pana, Boga swego, i zaczęli czcić aszery oraz posągi. Wskutek ich winy zapłonął gniew Boży nad Judą i nad Jerozolimą.
• Bóg napomina Joasza przez swoich proroków. Ci mówią twarde i trudne słowa. Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pańskie? Dlatego się wam nie szczęści? Ponieważ opuściliście Pana i On was opuści.”
• Autor Księgi Kronik nadmienia ważne słowa: Król Joasz zapomniał już o dobrodziejstwie, jakie wyświadczył mu ojciec Zachariasza, i zabił syna. Niewierność Bogu żywemu doprowadziła Joasza do zabicia syna Jojady, Zachariasza, ponieważ ten przypominał mu o Prawie Bożym. Zabił syna człowieka, który wyświadczył mu tyle dobra. Jak bardzo musiał się stoczyć w swoim sumieniu.
• Okazuje się, że dobra rodzina, dotychczasowa wiara, nie gwarantuje nam jeszcze zakończenia życia happy endem. Potrzebujemy czuwania i intensywnej modlitwy, aby być wiernym do ostatniej chwili naszego życia.
• Czy jesteś człowiekiem wdzięczności? Czy dziękujesz za tych, od których otrzymałeś nawet najmniejsze dobro? Czy czuwasz na modlitwie, rozpoznajesz co dobra a co złe na aktualnym etapie życia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za łaskę wiary. Proszę Cię o łaskę czuwania i wierności.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?