Archiwum z dnia: 6 listopada 2018

06.11.2018, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 14, 15- 24

Słysząc to, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: „Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym”. Jezus mu odpowiedział: „Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe. Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: „Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego!” Drugi rzekł: „Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego!” Jeszcze inny rzekł: „Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść”. Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: „Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych!” Sługa oznajmił: „Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce”. Na to pan rzekł do sługi: „Wyjdź na drogi i między opłotki i zmuszaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony. Albowiem powiadam wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszym czytaniu Pan Bóg zaprasza nas na ucztę w swoim Królestwie. Wszystko przygotowane a my się wahamy. Panie Boże nie pogniewaj się ale musimy zrobić to czy tamto, musimy zająć się swoimi sprawami i nie mamy teraz czasu dla Ciebie. Czy często nie tak właśnie mija nasz dzień za dniem?
• A cóż może być ważniejszego dla człowieka niż poświęcenie czasu dla Stwórcy? Czy jakiekolwiek inne zadanie da nam wstęp do Królestwa Bożego na całą wieczność? Wielu z nas dopiero w obliczu śmierci zauważa jak małe i nieważne było wszystko to co zdobyli i osiągnęli w pracy, jak nieistotne lub wręcz szkodliwe były wszystkie wysiłki , których celem było zdobycie majątku. Dziękujmy Bogu, jeśli dzięki Jego łasce uświadomimy to sobie znacznie wcześniej, wtedy gdy mamy jeszcze czas na powrót do Jezusa. A może już czas, aby ta prawda dotarła do twojego serca dziś? Przecież nie wiesz, co będzie jutro.
• Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia (2Kor 6,2). Jeśli słyszysz w swoim sercu jakieś wezwanie Pana, jakieś zaproszenie do zrobienia czegoś – nie zwlekaj, nie odkładaj na później. Później zaproszenie może już nie być aktualne i zostaniesz z pustymi rękami a może nie wydarzy się coś dla ciebie ważnego. Zaproszenie na ucztę było zaproszeniem do skorzystania z obfitości, bo Bóg jest zawsze dobry i Jego każde zaproszenie, to zaproszenie do życia w obfitości, nasycenia serca.
• „Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych” mówi Gospodarz uczty do swych sług w dzisiejszym czytaniu. Pamiętajmy zatem, że nie jesteśmy niezastąpieni. Nie stawiajmy Bogu warunków abyśmy nie zostali przed zamkniętymi drzwiami.  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu jestem Ci bardzo wdzięczny za to, że mnie zapraszasz do Twego Królestwa. Nie wiem jednak jak mam się do tego przygotować. Dopomóż abym spełnił Twoje oczekiwania wobec mnie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?