Archiwum z dnia: 19 maja 2019

19.05.2019, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 13, 31-35

Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Kultura współczesna mentalnie wychowuje jedynaków, którym wszyscy mają służyć i wszystko im się należy. Syndrom jedynaków przejawia się także w konsumpcjoniźmie, w którym wszystko musimy mieć od razu. Czekanie i  dojrzewanie nie leży w ich sposobie myślenia i działania. Ktoś inny jest tylko narzędziem do wykorzystania. Wdzięczność, pamięć czy troska nie należy do ich sposobu funkcjonowania. Pamięć i wdzięczność to przejawy  miłości, a dla ludzi o syndromie jedynaka wszystko musi się kręcić wokół nich. Komu ostatnio podziękowałeś nawet za proste dobro? Kogo ostatnio pochwaliłeś, zadzwoniłeś z życzenia urodzinowymi lub imieninowymi?

• Jezus w Ewangelii świętego Jana daje nam nowe przykazanie: Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali». Owo nowe przykazanie zakłada braterstwo, które może się rozwijać dzięki miłości wzajemnej. Miłość wzajemna jest miłością dwukierunkową. Jest to troska i dawanie z dwóch stron. Człowiek bowiem tylko wówczas może kwitnąć, gdy daje i otrzymuje. Miłość wzajemna jest fundamentem jakiejkolwiek wspólnoty. Bóg tak stworzył człowieka, że nawet małe dziecko czując się kochane, odwzajemnia miłość przez uśmiech, radość czy kokietowanie. Czy odkryłeś braterstwo w swoim życiu? Czy potrafisz dawać, ale czy potrafisz także brać od innych?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za smakowanie w braterstwa w moim życiu. Dziękuję za miłość wzajemną.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?