CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, CZYLI SŁUCHAĆ BOGA
02.06.2018, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 11,27-33
Przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i zapytali Go: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?» Jezus im odpowiedział: «Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi!» Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” Powiemy: „Od ludzi”». Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka. Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». Jezus im rzekł: «Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię».
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
„I Ja wam nie powiem” – Faryzeusze przyszli z konkretnym celem, chcieli złapać Jezusa na bluźnierstwie. Nie zależało im na prawdzie. Nie pytali, żeby się dowiedzieć czegokolwiek o sobie, czy o Nim, ale żeby potwierdzić już wcześniej ukutą tezę. Nie bój się mówić Bogu o wszystkim i w każdym momencie. Pytaj o wszystko cokolwiek leży Ci na sercu, ale nie stawiaj Bogu warunków. Otwórz się na to co ma Ci do powiedzenia. Pozwól sobie usłyszeć tą najlepszą na świecie odpowiedź. Czy jestem gotowy usłyszeć od Boga? Czy jestem otwarty na wszelkie Jego wezwania?
- „I Ja wam nie powiem” – Na modlitwie mam wiele możliwości. Mogę dziękować, prosić, przepraszać, uwielbiać… Czy jednak nie zagaduję Boga, nie dając sobie szansy usłyszenia tego, co On ma do powiedzenia? Czy daję Bogu pierwszeństwo, czy staram się słuchać? Żeby było to możliwe, muszę dać Mu choć chwilę … Muszę zamilknąć, żeby usłyszeć Jego głos w sobie.
„Jakim prawem to czynisz?” – Dlaczego to spotkało akurat mnie? Dlaczego to nieszczęście przydarzyło się mojej rodzinie, najbliższym? Jakim prawem ingerujesz w moje życie Boże?
Wszystko było w porządku, poukładałem sobie życie a teraz znowu problemy. Ciekawe, że przypisując Bogu te wszystkie swoje porażki, nieszczęścia jednocześnie, jak może nigdy dotąd, wyrażam głęboką wiarę w to, że On istnieje i jest wszechmocny. Bo inaczej dlaczego miałbym mieć do Niego takie pretensje? Zapominam jednak w tym wszystkim o najważniejszej cesze Boga, o Jego nieskończonej MIŁOŚĆI do mnie. A Bóg miłości nie może chcieć dla mnie niczego złego! On nigdy nie chce mojej krzywdy, Bóg chce jedynie mojego DOBRA i SZCZĘŚCIA. Tą miłość Jezus pokazał mi na krzyżu: „nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich„. Popatrz na to co Cię spotkało. Co ta sytuacja mówi o Twoim życiu? Może to jest ta chwila, która ma je zmienić? A może ma Cię wyrwać z marazmu i nijakości, żebyś mógł się cieszyć pełnią życia?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, naucz mnie słuchać.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
