Archiwum z dnia: 7 czerwca 2018

07.06.2018, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 12, 28b-34

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg, który pozostawia przykazania człowiekowi, nie robi tego ze złośliwości. Nie robi tego, aby utrudnić mu życie. Bóg żywy nie zostawia przykazań człowiekowi, aby objawić mu swoją wyższość czy niechęć. Bóg pozostawia i objawia człowiekowi swoje przykazania dla dobra jego samego. Przykazania są dla człowieka dobrem, ponieważ chronią go przed nieszczęściem, sytuacjami bez wyjścia, pokazują kierunki życia.  Preludium do najważniejszych przykazań jest zwrot „słuchaj Izraelu”. Człowiek, który nie potrafi słuchać, nie potrafi też kochać. Człowiek nie potrafi słuchać, a często nie chce też słuchać. Okazuje się, że potrzebujemy dorastać do słuchania, ponieważ nie docierają do nas informacje, które są nam komunikowane. Jaką postawę przyjąłeś wobec Bożych przykazań? Czy chcesz i potrafisz słuchać drugiego człowieka? Czy docierają do ciebie informacje, które są ci przekazywane przez drugą osobę?
• Pierwsze przykazanie jest bardzo znamienne: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Bóg pragnie być przez nas kochany. Pragnie, abyśmy Mu oddali całych siebie. Nie chce mieć stwarzanych i prowadzonych niewolników. Miłość dotyczy zawsze serca. Bez serca nie można uwierzyć, kochać, nawrócić się.  Dla Boga żywego ważniejsze jest wyznanie: Nie potrafię Ciebie kochać tak jak jesteś tego godzien. W zasadzie to nie wiem co to znaczy Ciebie kochać. Chciałbym, ale nie potrafię. Lepsze to, niż mówienie – kocham Ciebie, jeśli wypowiadane słowa są słowami bez pokrycia. Kocham Ciebie, ale tak na prawdę jesteś dla mnie nieważny, nie interesują mnie Twoje przykazania, a tym bardziej Twoje pragnienia. Co mówi twoje serce o twojej miłości do Boga żywego? Czy wiesz co to znaczy w konkrecie miłość do Boga? Jak się ona wyraża?
• Drugie przykazanie miłości też jest bardzo znamienne, a brzmi ono: Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Co to zatem oznacza? Człowiek, który nie kocha siebie samego, nie potrafi też kochać drugiego człowieka. Miłość do siebie samego to doświadczenie swojej godności. Jestem osobą, która pragnie być kochana. Nie jestem maszyną, przedmiotem do zrealizowania określonych zadań mięśniowych czy intelektualnych. Człowiek jako osoba pragnie działać, uczyć się konkretnych umiejętności, aby objawiać innym miłość. Czy potrafisz kochać samego siebie? Czy nie traktujesz sam siebie jako przedmiotu użytkowego?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że uczysz mnie miłości do siebie i do Ciebie. Dziękuję, że stworzyłeś mnie z miłości.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?