Archiwum z dnia: 17 czerwca 2018

CHCODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DBAĆ O ZIARNO KRÓLESTWA W SOBIE

17.06.2018, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 4, 26-34

Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo». Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu». W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Czym jest dla Ciebie królestwo Boże? Jakie skojarzenia wywołuje? Może to coś, na co czekasz, jakaś nieokreślona przyszłość? Jezus mówił: królestwo Boże pośród was jest (Łk 17,20).

  • Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. To wskazuje, że Królestwa nie budujemy swoimi siłami, ono samo rośnie – mocą łaski Bożej. Od Ciebie zależy, czy przyjmiesz ziarno i jaką ziemię mu zapewnisz. Czy swoją wolną wolą chcesz przyjąć Słowo – Jezusa – do swojego serca i życia? Czy pozwolisz, by Jego królowanie w Tobie wzrastało? Ta decyzja oznacza Twoje świadome zejście z tronu i oddanie władzy Bogu. Uznanie, że ON wie lepiej jak żyć – jak spędzać czas, w co inwestować siły i środki, jakich zasad (przykazań) przestrzegać, jak kochać na codzień. Na ile uznajesz, że On najlepiej wie, co jest dla Ciebie dobre, co złe? Czy zgadzasz się w pełni z nauką ewangelii wykładaną przez Kościół?
  • Aby ziarno wzrastało musi mieć dobre warunki. Chwasty grzechów blokują działanie łaski – może trzeba częściej korzystać z sakramentu pojednania, może zerwać z jakimś grzesznym przyzwyczajeniem? Może potrzeba częściej, dłużej wystawiać się na światło Bożego działania – przez modlitwę osobistą, rozważanie Słowa, adorację, itp.?

  • Działanie łaski jest delikatne, wzrost królestwa powolny, ale stały i zauważalny. Czy widzisz w sobie zmiany (swoim zachowaniu, sposobie reagowania i podejmowania decyzji, w swojej relacji z Bogiem) – wzrost ku lepszemu? W dłuższej perspektywie widać jakąś tendencję – jaka ona jest u Ciebie np. w ostatnim roku? Co możesz zrobić, by królestwo Boże obficiej w Tobie rosło?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. pokaż mi proszę Twoje działanie we mnie, pokaż mi co już uczyniłeś w moim życiu. Przyjdź Duchu pokoju i miłości, pomóż mi bardziej zaufać, bardziej uwierzyć, przyjąć jeszcze więcej Twojej miłości i łaski.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?