Archiwum z dnia: 7 stycznia 2020

07.01.2020, wtorek , Św. Rajmunda z Penyafort

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św. Jana 3, 22-4.6

Najmilsi: O co prosić będziemy, otrzymamy od Boga, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. Umiłowani, nie każdemu duchowi dowierzajcie, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie. Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Żaden zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch Antychrysta, który – jak słyszeliście – nadchodzi i już teraz przebywa na świecie. Wy, dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w świecie. Oni są ze świata, dlatego mówią od świata, a świat ich słucha. My jesteśmy z Boga. Ten, kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nas nie słucha. W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. Te przykazania to wiara w Jezusa i miłość braterska. Czy uważasz, że je wypełniasz? Wobec tego, czy poznajesz w sobie obecność i działanie Ducha Św.? Czy jesteś z Nim w takiej relacji, że poznajesz Jego szept w swojej codzienności, czy jest Twoim pomocnikiem, doradcą, pocieszycielem, przewodnikiem? Bardzo duża odpowiedzialność za tę współpracę spoczywa na Tobie – czy nasłuchujesz, szukasz, oczekujesz Jego działania na codzień? Czy dziękujesz za to, co uda się usłyszeć, wypełnić – za małe cuda, które są znakiem Jego bliskości i miłości? W czym najbardziej potrzebujesz Jego podpowiedzi i prowadzenia?
• Wy, dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w świecie. Dziecko Boże powinno mieć mentalność zwycięzcy i zdobywcy. Coraz głębsza wiara i relacja z Panem, usuwa lęki i zniewolenia, daje ufność, a nawet pewność Bożej łaski, bliskości, opieki i prowadzenia. Czy widzisz w sobie wzrost mentalności Dziecka Króla?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Boży przepraszam, że tak często lekceważę Twój głos, tak mało się staram być posłusznym. Proszę przymnóż mi wiary, że Ty jesteś we mnie, a ja w Tobie. Proszę pomóż mi słyszeć Cię wyraźniej, iść za Tobą i doświadczać Twojego działania! Tato chcę widzieć Twoje cuda w moim życiu!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?