Archiwum z dnia: 9 stycznia 2020

09.01.2020, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 6, 45 – 52

Kiedy Jezus nasycił pięć tysięcy mężczyzn, zaraz przynaglił swych uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, do Betsaidy, zanim sam odprawi tłum. Rozstawszy się więc z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.
Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć. Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: «Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!» I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył.
Wtedy oni tym bardziej zdumieli się w duszy, nie zrozumieli bowiem zajścia z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszej ewangelii Marek przedstawia nam Jezusa kroczącego o świcie po jeziorze, przemawiającego do uczniów i wchodzącego do ich łodzi. Podobne sytuacje mogę dostrzec w moim codziennym życiu(byciu) z Jezusem.
• Jezus przychodzi do mnie, „krocząc po jeziorze mojego życia”. Przychodzi dlatego, że mnie kocha i chce ze mną być. Właśnie wtedy, gdy jest mi ciężko, gdy nie potrafię poradzić sobie w pracy, z mężem, z dziećmi, sama z sobą. Przychodzi, bo widzi, jak się trudzę, by być z Nim – właśnie z Nim – mimo że „wiatr jest czasem przeciwny”. Zna moje serce i dlatego przychodzi też w sakramentach, poprzez lekturę Biblii, ale także przez drugiego człowieka i otaczający mnie świat, którego jest Kreatorem. By mnie umocnić. Czy dostrzegam Jego obecność? Co czuję, gdy się zbliża?
• Jezus przemawia do mnie najczęściej przez Słowo, które czytam (Biblia) i które słyszę podczas Eucharystii, ale także na modlitwie, przez drugiego człowieka czy jakieś wydarzenie. W każdym dniu mojego życia mogę usłyszeć od Niego: Odwagi. Ja Jestem. Nie bój się! (por: Mk 6, 50). Fraza „nie bój się” („nie lękaj się”) jest użyta w Biblii 365 razy najprawdopodobniej po to, by mi codziennie o tym przypominać. Mówi do mnie jak mówi do św. Jana w Apokalipsie: Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący (…) na wieki wieków (Ap 1, 17-18). Czy stać mnie na odwagę bycia(życia) z Nim? Czy słucham, co ma mi do powiedzenia? Czy wierzę, że On chce ze mną być naprawdę? Do końca?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, objawiasz mi się w mojej historii życia przez działanie i mówisz: „Bądź mężna i mocna (…) nie bój się (…) idę z tobą, nie opuszczę cię i nie porzucę” (por: Pwt 31,6). I chwała Ci za to!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?