Archiwum z dnia: 20 stycznia 2020

20.01.2020, poniedziałek , Św. Sebastiana

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Pierwsza Księga Samuela 15, 16-23

Po zwycięstwie Saula nad Amalekitami Samuel powiedział Saulowi:
«Dosyć! Powiem ci, co rzekł do mnie Pan tej nocy». Odrzekł: «Mów!» I mówił Samuel: «Czy to nie jest prawdą, że choć byłeś mały we własnych oczach, to jednak ty właśnie stałeś się głową pokoleń izraelskich? Pan bowiem namaścił cię na króla izraelskiego. Pan wysłał cię w drogę i nakazał: Obłożysz klątwą tych występnych Amalekitów, będziesz z nimi walczył, aż ich zniszczysz. Czemu więc nie posłuchałeś głosu Pana? Rzuciłeś się na łup, popełniłeś więc to, co złe w oczach Pana».
Saul odpowiedział Samuelowi: «Posłuchałem głosu Pana: szedłem drogą, którą mnie posłał Pan. Przyprowadziłem Agaga, króla Amalekitów, a Amalekitów obłożyłem klątwą. Lud zaś zabrał ze zdobyczy drobne i większe bydło, aby je w Gilgal ofiarować Panu, Bogu twemu, jako pierwociny rzeczy obłożonych klątwą».Samuel odrzekł: «Czyż milsze są Panu całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa głosowi Pana? Właśnie, lepsze jest posłuszeństwo od ofiary, uległość – od tłuszczu baranów. Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa. Ponieważ wzgardziłeś nakazem Pana, odrzucił cię On jako króla».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Być posłusznym głosowi Pana to, w słowie Bożym klucz do otwierania lub zamykania ludzkiego powodzenia.  Samuel odrzekł królowi Saulowi: «Czyż milsze są Panu całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa głosowi Pana? Właśnie, lepsze jest posłuszeństwo od ofiary, uległość – od tłuszczu baranów. Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa. Dla Boga żywego wcale nie jest najważniejsza ludzka aktywność, nawet w postaci służby. Nasza bowiem aktywność ma być wyrazem usłyszenia głosu Pana i wprowadzenia go w życie. Dla współczesnego chrześcijanina jest to bardzo trudne do zrozumienia. Współczesny człowiek sądzi raczej, że musi być aktywny, kreatywny i zaradny. Ile czasu poświęcasz na słuchanie głosu Pana? Co jest korzeniem twojej aktywności życiowej?
• Słowo Boże pokazuje, że odrzucenia i niewole Izralea były konsekwencją nie słuchania głosu Pana przez królów lub cały lud. Król Saul po wielu zwycięstwach przestał słuchać głosu Pana. Pan bowiem namaścił cię na króla izraelskiego. Pan wysłał cię w drogę i nakazał: Obłożysz klątwą tych występnych Amalekitów, będziesz z nimi walczył, aż ich zniszczysz. Czemu więc nie posłuchałeś głosu Pana? Rzuciłeś się na łup, popełniłeś więc to, co złe w oczach Pana». Prorok Baruch tak mówi o niewoli swojego ludu: Od czasu kiedy Pan wyprowadził przodków naszych z ziemi egipskiej, aż do dnia dzisiejszego byliśmy niewierni wobec Pana, Boga naszego, byliśmy tak niedbali, iż nie słuchaliśmy Jego głosu.  Przylgnęły przeto do nas nieszczęścia i przekleństwo, jakimi Pan zagroził przez Mojżesza, sługę swego, w dniu, w którym wyprowadził przodków naszych z Egiptu, aby nam dać ziemię, opływającą w mleko i miód, jak to jest i obecnie. (Ba 1, 19-20) Ile czasu poświęcasz na czytanie i słuchanie słowa Bożego? Czy prosisz o głód słowa Bożego?
• Wszelkie zwycięstwa Narodu Wybranego opisane w słowie Bożym oraz dokonanie odkupienia przez Jezusa dokonuje się drogą posłuszeństwa Bożym wezwaniom – Bożemu głosowi. Człowiek nie musi wszystkiego rozumieć, raczej potrzebuje być wiernym. Potrzebuje przyjąć postawę Maryi, która słowo Boże wiernie rozważa w swoim sercu. Potrzebujemy przeżuwać słowo Boże, jak krowy, które przeżuwają trawę lub słomę a z tego jest mleko. My na ogół połykamy słowo Boże, nie delektując się smakiem. Czy słowo Boże przeżuwasz czy przełykasz nie delektując się treścią i przesłaniem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że uczysz mnie przeżuwać Twoje słowo. Dziękuję, że uwrażliwiasz mnie na słuchanie Twojego słowa.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?