Archiwum z dnia: 23 stycznia 2020

23.01.2020, czwartek , Bł. Wincentego Lewoniuka i 12 Towarzyszy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 Księga Samuela 18, 6-9. 19, 1-7

Gdy Dawid wracał po zabiciu Filistyna Goliata, kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów. I śpiewały kobiety wśród grania i tańców: „Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy”. A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: „Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu tylko królowania”. I od tego dnia patrzył Saul na Dawida zazdrosnym okiem.
Saul namawiał syna swego Jonatana i wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie Dawida, uprzedził go więc o tym, mówiąc: „Ojciec mój, Saul, pragnie cię zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w ukryciu. Tymczasem ja pójdę, by stanąć przy mym ojcu na polu, gdzie ty się będziesz znajdował. Ja sam porozmawiam o tobie z ojcem. Zobaczę, co będzie, i o tym cię zawiadomię”.
Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem Saulem. Powiedział mu: „Niech nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze Dawidowi. Nie zawinił on przeciw tobie, a czyny jego są dla ciebie bardzo pożyteczne. On przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?” Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: „Na życie Pana, nie będzie zabity!”
Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i Dawid został u niego jak poprzednio.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Zwycięstwo Dawida nad Goliatem wzmacnia serce Narodu Wybranego. Rodzi radość i wzmacnia wiarę w Boga Jahwe. Rodzi potrzebę wyrażenia radości: I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy. Podobna jest reakcja po wyjściu Izraela z niewoli egipskiej i przejściu przez Morze Czerwone. Radość i entuzjazm całego narodu wyraził się w pieśni uwielbienia Boga: Pan jest moją mocą i źródłem męstwa! Jemu zawdzięczam moje ocalenie. On Bogiem moim, uwielbiać Go będę, On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał. (Wj 15,2). Ktoś wyliczył, że przeciętny mieszkaniec Polski należy do grona ok. 8% najbogatszych ludzi na świecie, patrząc na to, co posiadamy i w jakich warunkach żyjemy. Czy wyrażasz swoją wdzięczność Bogu, że żyjesz tu i teraz?
• Pamięć ludzka jest jednak krótka i potrzebuje wzmacniania wdzięczności. Jeśli wdzięczność nie jest wzmacniana i praktykowana, to da się zaobserwować taki schemat zachowań Narodu Wybranego, ale i w jakimś stopniu każdego człowieka: Izrael doświadcza jakiegoś ucisku (niewoli) – Izrael prosi Jahwe o ratunek – Bóg ratuje – Izrael świętuje – Izrael zapomina. Na ile odnajdujesz w tym schemacie siebie samego?
• To wzmacnianie wdzięczności dokonuje się przez przypominanie i celebrowanie wydarzeń minionych. Dlatego Bóg mówi – Tylko się strzeż bardzo i pilnuj siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twoje oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego serca. (Pwt 4,9). Mamy takie szczególne miejsce, gdzie dokonuje się zarówno to przypomnienie jak i uwielbienie w sposób doskonały, bo mocą samego Jezusa. Tym miejscem jest Eucharystia. Spróbuj najbliższą swoją Eucharystię przeżyć właśnie w taki sposób – przypominając sobie dobro otrzymane i dziękując za nie przez naszego Pana Jezusa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu za Twoją obecność w moim życiu. Dziękuję za wszelkie zwycięstwa w moim życiu. Dziękuję za objawienie Twojej mocy i wierność Twoim obietnicom.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?