Archiwum z dnia: 22 czerwca 2012

22. 06. 2012, piątek

Ewangelia Św. Mateusza 6, 19 – 23

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność”.

Rozważanie:

• Tylko  sprawne oczy serca są w stanie ukazać nam nasz prawdziwy skarb. Choć człowiek żyje na ziemi i potrzebuje dóbr materialnych, to jednak nie one powinny być jego skarbem. Takie skarby szybką niszczeją i konsekwencji nie zaspakajają serca ludzkiego. Nasze skarby powinny być gromadzone w niebie, ponieważ tylko takie skarby  będą się liczyły przy spotkaniu z Bogiem twarzą w twarz.
• Okazuje się, że skarb jest niezwykle ważny w życiu człowieka. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. Skarb to takie dobra, w których pokładamy nadzieję. Skarb to takie dobra, które zaspakajają nasze serce. Jezus zachęca, abyśmy wsłuchali się w nasze serce i ujrzeli nasz prawdziwy skarb. Za czym tęsknimy? Wokół czego krążą nasze myśli i pragnienia? Czemu poświęcamy najwięcej czasu w naszym życiu?
• Człowiek dla skarbu potrafi zrobić wiele. Święty Augustyn komentuje skarb człowieka tytułem: Męczennicy za Chrystusa i za złoto. Czemu się dziwicie, bracia, jeśli miłujący Boga męczennicy znosili tak wielkie rzeczy, aby osiągnąć Boga. Patrzcie na tych, którzy miłują złoto, ileż oni znoszą! Wybierają żeglugę wśród niepogód zimowych, tak płoną skąpstwem, że nie lękają się żadnych mrozów, fale wyrzucają ich w górę i strącają w dół, znoszą niewypowiedziane męczeństwa, nawet grożące ich życiu. Oni mówią do złota: Dla ciebie umartwiamy się cały dzień. Męczennicy zaś mówią do Chrystusa: 'Dla ciebie umartwiamy się dzień cały’. Słowa podobne, ale sprawa bardzo odmienna. Jedni i drudzy powiedzieli, jedni do Chrystusa, drudzy do złota: 'Dla ciebie umartwialiśmy się dzień cały: A Chrystus mógłby odpowiedzieć swoim męczennikom: Jeśli za Mnie umieracie, to Mnie znajdziecie. Złoto mogłoby odpowiedzieć skąpym: Jeśli za mnie poniesiecie rozbicie, to samych siebie zgubicie i mnie stracicie.
• Gdzie jest twój skarb? Za co oddajesz każdego dnia swoje życie?

 Modlitwa:

Jezu ukaż mi mój faktyczny skarb, za który oddaję swoje życie każdego dnia. Uzdolnij mnie do przyjęcia Twojego skarbu.