Archiwum z dnia: 2 września 2012

02.09. 2012. niedziela

Ewangelia Św. Marka 7,1-8.14-15.21-23

Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”. Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: „Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”. 

Rozważanie: 

• „Ten lud czci mnie wargami, ale ich serce jest daleko ode mnie” (Iz 29,13a). Jaka jest nasza religijność? Czy wynika tylko z tradycji i poczucia obowiązku, czy z głębokiej wiary i osobistego doświadczenia Boga? Prawdziwa religijność powinna polegać też na czystości serca, wypełnionego dobrymi myślami i pragnieniami.

• „Odrzucając przykazanie Boże, trzymacie się ludzkiej tradycji” (Mk 7,8). Przestrzeganie przykazań Bożych jest odpowiedzią na wewnętrzne doświadczenie bliskości i miłości Boga. Kiedy nie mamy osobistej relacji z Bogiem, zostaje tylko tradycja i bezduszne trzymanie się przepisów.

• „Nic, co wchodzi do człowieka z zewnątrz, nie może go splamić, lecz co wychodzi z człowieka, to go plami.” Źródłem nieczystości jest grzech, który oddziela nas od Boga, obraża Go i krzywdzi innych ludzi. Grzech pochodzi z naszego serca, nie jest czymś zewnętrznym w stosunku do nas. Jesteśmy za niego odpowiedzialni. Odkrycie swojej grzeszności jest łaską. Przyznanie się do niej i szczera skrucha burzy mur między nami a Bogiem, przybliżają nas do Niego i pozwalają zanurzyć się w Bożym miłosierdziu.

Modlitwa: Panie, pragnę znać Cię osobiście i  przestrzegać Twoich przykazań z miłości do Ciebie, a nie z lęku czy przyzwyczajenia. Proszę Cię, oczyść moje serce.