OCZEKIWAĆ PANA TO DEMASKOWAĆ SWOJE PERMAMENTNE NIEZADOWOLENIE
14.12.2012, piątek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia Św. Mateusza 11, 16-19
Jezus powiedział do tłumów:
„Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest ono do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom: «Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili». Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: «Zły duch go opętał». Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije, a oni mówią: «Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników». A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”.
zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Porównanie, którego używa Jezus o współczesnie sobie ludziach można określić jednym słowem: niezadowolenie. Co by się nie zrobiło dla tych ludzi to i tak będą niezadowoleni. To i tak znajdą przysłowiową dziurę w całym. Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili.
- Owo niezadowolenie człowieka wypływa z jego serca. Koncentruje go na samym sobie. Może być również niezadowolenie twórcze, które mobilizuje człowieka do zmian i kreatywności. Jezus w tej historii ewangelicznej opowiada o niezadowoleniu destrukcyjnym.
- Człowiek współczesny bardzo jest narażony na niezadowolenie destrukcyjne. Niezadowolenie bowiem może zatruć całe życie człowieka i sprawić, że umrze nieszczęśliwy. Szczęście bowiem to nie do końca sprawa dóbr materialnych, ale serca ludzkiego. Człowiek bez serca nie może być szczęśliwy.
- Niezadowolenie rodzi się w człowieku, gdy nie słucha swojego serca. Nie realizuje misji swojego życia. Rodzi się także wtedy, gdy człowiek nie potrafi dostrzegać małego dobra i być wierny w małych rzeczach. Niezadowolenie rodzi się także, gdy człowiek nie służy i koncentruje się na samym sobie.
- Jaka jest droga wyjścia z choroby serca zwanej niezadowoleniem? Ważne jest abyśmy przyszli do Jezusa i prosili o przejrzenie w swoim życiu, o przemianę serca. Potrzebujemy nauki dostrzegania małego dobra i wyrażania wdzięczności za doświadczane dobro. Potrzebujemy także uczenia się służenia drugiemu człowiekowi tak, jak potrafimy, korzystając z umiejętności, które posiadamy. Potrzebujemy także uczenia się nowych umiejętności, które uzdolnią nas do lepszej i skuteczniejszej służby.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu przepraszam Cię za swoje permamentne niezadowolenie. Proszę Cię o przemianę serca i łaskę służby.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)
Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?