Archiwum z dnia: 21 grudnia 2012

21.12.2012, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Łukasza 1, 39-45

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czym było nawiedzenie Elżbiety przez Maryję? Był to akt wiary, że spełnią się zapowiedziane obietnice Boże. Tak też rozpoznała to Elżbieta: Błogosławione jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Drugą ważną motywacją dla Maryi jest radość z poczętego dziecka, tak długo oczekiwanego, w domu Elżbiety i Zachariasza. Poza tym chęć niesienia pomocy Elżbiecie, która jest w podeszłych latach. Łukasz ewangelista nadmienia, że Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy. (Łk 1,56a)
• Maryja śpieszy się do domu Elżbiety pokonując szlak górski. Miejscowość nie jest wymieniona z nazwy, ale dzisiejsze odkrycia archeologiczne pokazują, że było to dzisiejsze Ain-Karim leżące 7 km na zachód od Jerozolimy. Jest to również dla nas ogromna nadzieja na to, że gdy my potrzebujemy pomocy Maryi, Ona spieszy się do nas, tak jak do swojej krewnej Elżbiety. Ona często także w nas potrzebuje pokonać nasze wewnętrzne góry, aby dotrzeć do naszego serca.
• Jan Chrzciciel powołując się na proroka Izajasza pisze w podobnym duchu: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! ( Łk 3, 4-5). Maryja przychodzi do Elżbiety i przynosi jej Ducha Świętego, napełniona Duchem Świętym w tajemnicy zwiastowania.
• Elżbieta jest już przygotowana do tajemnicy zesłania Ducha Świętego w swoim życiu. Łukasz ewangelista na początku pierwszego rozdziału nadmienia: Oboje [ Elżbieta i Zachariasz] byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. (Łk 1,6)
• Czy twoje serce jest gotowe na przyjęcie Ducha Świętego w twoim życiu? Czy jesteś przygotowany do przyjęcia Boga żywego?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję, że pragniesz przyjść do mojego życia. Proszę przygotuj moje serce na przyjęcie Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?