Archiwum miesięcy: styczeń 2014

31.01.2014, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Druga Księga Samuela 11, 1-10a. 13-17. 27c 

Na początku roku, gdy królowie zwykli udawać się na wojny, Dawid wyprawił Joaba i swoje sługi wraz z całym Izraelem. Spustoszyli oni ziemię Ammonitów i oblegali Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie.

Pewnego wieczora Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył z tarasu kąpiącą się kobietę. Kobieta była bardzo piękna. Dawid zasięgnął wiadomości o tej kobiecie. Powiedziano mu: „To jest Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Hetyty”. Wysłał więc Dawid posłańców, by ją sprowadzili. Kobieta ta poczęła, posłała więc, by dać znać Dawidowi: „Jestem brzemienna”.

Wtedy Dawid wyprawił posłańca do Joaba: „Przyślij do mnie Uriasza Hetytę”. Joab posłał więc Uriasza do Dawida. Kiedy się Uriasz stawił u niego, Dawid wypytywał się o powodzenie Joaba, ludu i walki. Następnie rzekł Dawid Uriaszowi: „Wstąp do swojego domu i umyj sobie nogi”. Uriasz opuścił pałac królewski, a za nim niesiono dar ze stołu króla. Uriasz położył się jednak u bramy pałacu królewskiego wraz ze wszystkimi sługami swojego pana, a nie poszedł do własnego domu. Przekazano wiadomość Dawidowi: „Uriasz nie wstąpił do swego domu”. Dawid zaprosił go, aby jadł i pił w jego obecności, aż go upoił. Wieczorem poszedł Uriasz, położył się na swym posłaniu między sługami swojego pana, a do domu swojego nie wstąpił.

Następnego ranka napisał Dawid list do Joaba i posłał go za pośrednictwem Uriasza. W liście napisał: „Postawcie Uriasza tam, gdzie walka będzie najbardziej zażarta, potem odstąpicie go, aby został ugodzony i zginął”.

Joab obejrzawszy miasto, postawił Uriasza w miejscu, o którym wiedział, że walczyli tam dzielni żołnierze nieprzyjacielscy. Ludzie z miasta wypadli i natarli na Joaba. Byli zabici wśród ludu i sług Dawida; zginął też Uriasz Chetyta. Postępek, jakiego dopuścił się Dawid, nie podobał się Panu. 

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pokorny król Dawid poprzez zwycięstwa i władzę przeradza się w tyrana. Zmienia się jego serce. Staje się przyczyną nieszczęścia w życiu Batszeby. Najpierw ją gwałci. Jest przyczyną utraty męża, a następnie umiera syn, który począł się z Batszebą. On, posiadający harem pełen pięknych kobiet, nie zadowolił się tym co zostało mu ofiarowane jako królowi. Dawid przestał w swoim życiu czuwać. Zaczął się nudzić. Przestał wykonywać swoje królewskie obowiązki. Na początku roku, gdy królowie zwykli wychodzić na wojnę, Dawid wyprawił Joaba i swoje sługi wraz z całym Izraelem. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie.
• Okazuje się, że ważne jest, abyśmy zwracali uwagę na to, co otrzymujemy od innych. Ważne jest, abyśmy wsłuchiwali się na modlitwie w głos Boży, bo Pan wie co jest dla nas najlepsze. Bóg żywy zna bowiem nasze serce. My sami potrzebujemy stałego czuwania, aby rejestrować  uczucia, które rodzą się w naszym sercu. One bowiem ukazują co się dzieje tak naprawdę w naszym sercu.
• Grzech cudzołóstwa z Batszebą nakręcił w życiu Dawida spiralę grzechu. Manipulację, morderstwo i przywłaszczenie sobie cudzej żony. Dawid, zapewne po napomnieniu proroka  Natana, uświadomił sobie całe uczynione zło i może sam był zdziwiony tym, do czego tak naprawdę był zdolny.
• Łaską jest ujrzenie tego  co moglibyśmy uczynić w spirali swojego grzechu i swojej słabości. Ujrzenie na modlitwie naszych skłonności do grzechów jest dobrem niewyobrażalnym. Mała Terenia od Dzieciątka Jezus mówiła, że gdyby Jezus ją opuścił, to mogłaby być mordercą.
• Prośmy Pana, aby na modlitwie ukazał nam nasze skłonności do grzechu, zwłaszcza konkretnego grzechu. Prośmy o to, abyśmy ujrzeli naszą słabość i jeszcze ściślej pragnęli się z Nim zjednoczyć.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu,  dziękuję Ci za dar wiary. Dziękuję Ci za łaskę czuwania.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?