PRZYJĄĆ PANA TO BYĆ POSŁUSZNYM JEGO GŁOSOWI
18.01.2014, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) –przeczytaj:
Pierwsza Księga Samuela 9, 1 – 4. 17-19. 10, 1a
Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina, a na imię mu było Kisz, syn Abieła, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina. Miał on syna imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud.
Gdy zaginęły oślice Kiszą, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: „Weź z sobą jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic”. Przeszli więc przez górę Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali przez krainę Szaalim, też ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie znaleźli.
Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: „Oto ten człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem”.
Saul zbliżył się tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: „Wskaż mi, proszę cię, gdzie jest dom Widzącego”. Samuel odparł Saulowi: „To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę ! Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko, co jest w twym sercu”.
Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał go na jego głowę, ucałował i rzekł: „Zaprawdę Pan namaścił cię na wodza swego ludu, Izraela”. ten ma w sobie świadectwo Boga,
kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą,
bo nie uwierzył świadectwu,
jakie Bóg dał o swoim Synu.
A świadectwo jest takie:
że Bóg dał nam życie wieczne,
a to życie jest w Jego Synu.
Ten, kto ma Syna, ma życie,
a kto nie ma Syna Bożego,
nie ma też i życia.
O tym napisałem do was,
którzy wierzycie w imię Syna Bożego,
abyście wiedzieli,
że macie życie wieczne.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Bóg pod naciskiem starszych Izraela zgadza się na wybór króla człowieka. Wysyła Samuela, aby namaścił na króla wybranego mężczyznę – Saula. Autor Księgi Samuela nie omieszka zaznaczyć: wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud.
- Saul jest młodzieńcem skromnym i pokornym. Mówi do Samuela: Czyż ja nie jestem Beniaminitą – z jednego z najmniejszych pokoleń izraelskich, a ród mój czyż nie jest najniższy ze wszystkich rodów pokolenia Beniamina? Czemuż więc odzywasz się do mnie tymi słowami? (1Sm 9, 21)
- Dlaczego Bóg zatem nie chciał dla Izraela człowieka jako króla? Władza i zwycięstwa niszczą człowieka. Rodzą w nim pychę i nieposłuszeństwo. Tenże pokorny człowiek przerodził się później w człowieka pysznego, nie słuchającego głosu Pana i dlatego został odrzucony jako król.
- Prorok Samuel mówi do Samuela: Czyż milsze są dla Pana całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa głosowi Pana? Właśnie, lepsze jest posłuszeństwo od ofiary, uległość – od tłuszczu baranów. Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa. Ponieważ wzgardziłeś nakazem Pana, odrzucił cię On jako króla. (1Sm 15, 22-23)
- Również król Dawid przeobraził się w tyrana, gwałcąc Betszebę, mordując jej męża, sprowadzając śmierć i rozbicie do swojej rodziny. Król Salomon, syn Dawida również doświadczył demoralizacji przez władzę.
- Władza potrafi zniszczyć najpokorniejszych ludzi. Czy modlisz się i pościsz za ludzi sprawujących władzę? A jeśli sprawujesz jakąkolwiek władzę – w rodzinie wobec dzieci, w pracy wobec podwładnych, to czy nieustannie słuchasz głosu Pana, aby nie popełnić tych błędów, które popełnili Saul, Dawid, Salomon…?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że pogłębiasz w moim sercu pragnienie posłuszeństwa Twojemu głosowi. Wspieraj tych, którzy sprawują jakąkolwiek w ładzę w naszym kraju tak, aby pozostali ludźmi służącymi dobru wspólnemu.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)
Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?