Archiwum z dnia: 21 kwietnia 2014

21.04.2014, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Mateusza 28, 8-15

Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom.
A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie”. One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: „Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu”.

Oni zaś wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Spróbuj oczami wyobraźni zobaczyć całą scenę, którą opisuje dziś Ewangelia. Najpierw niewiasty idące do grobu – smutne, zbolałe, zapłakane, może zrezygnowane i bezradne. Spotykają anioła i wracają pośpiesznie pełne radości. Rozważ skąd taka zmiana, co mógł powiedzieć im anioł? A co Tobie mówi dziś anioł, gdy stajesz przy wejściu do pustego grobu?
• Grób był pusty a powodem tego nie był fakt, że ktoś Jezusa z niego zabrał. Czy niewiasty mogłyby się cieszyć tylko z faktu, że ktoś wykradł ciało? Zresztą Jezus sam stawia kropkę nad „i” sam objawiając się niewiastom. Czy Jezus jest dla Ciebie żywą osobą tak, jak był dla niewiast?
• Zobacz, że pusty grób to centralna prawda chrześcijańska. On pokazuje, że Jezus zmartwychwstał i żyje. Różnego rodzaju cierpienia i śmierci, czyli – krzyża –  doświadczamy wystarczająco na co dzień. W tym nie ma nic nowego. Nowość, nowe życie jest w zmartwychwstaniu a nie w krzyżu, krzyż nabiera blasku i sensu dopiero w perspektywie zmartwychwstania.
• Ale jak doświadczyć radości zmartwychwstania? Cierpienia doświadczamy w naturalny sposób, natomiast do doświadczenia zmartwychwstania można zostać tylko pociągniętym przez Boga, przeniesionym. To tak, jakby stanąć jak nad brzegiem rzeki bez mostu i mówić: przenieś mnie Panie na drugą stronę!
• Spotkanie niewiast z Jezusem kieruje je z powrotem do wspólnoty, mają wrócić do Galilei, gdyż tam spotkają Jezusa, czyli do znanych miejsc, miejsc, z którymi wiązały się dobre wspomnienia. Nasza Galilea, nasze miejsce spotkania Jezusa też jest blisko  – co oznacza to dla Ciebie? Dzieci, wnuki, współmałżonka, Twój biznes, parafię, osiedle, miasto…?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty sam przemień moje serce, abym potrafił cieszyć się z tego, że zmartwychwstałeś i żyjesz. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?